🦀 Jak Sprawdzić Czy Został Rzucony Urok

Stara Słaboniowa rzuciła na mnie urok :) Nie mogłam się oderwać od lektury i mam nadzieję, że autorka nie spocznie na laurach i spłodzi coś jeszcze, coś równie niesamowitego jak historia to było dobre, jakże inne, fascynujące, nieszablonowe i trudne do zakwalifikowania. Taka mieszanka wybuchowa kilku rodzajów literackich, trochę tu fantasy, obyczaju, pewnie nawet i kryminał by się tu jakiś znalazł, jakby się kto mocno uparł 😊 Ale przede wszystkim to historia starek kobiety, która dawno już przestała liczyć ile ma lat, a której śmierć jeszcze nie chce zabrać do siebie. A śmierć, cóż... gdyby przyszła do mnie w postaci, w której przyszła do Sabłoniowej, ja nie miałabym nic przeciwko 😁A tak serio, ja uwielbiam wszystko, co nie z tego świata a w dodarku okraszone dużą dawką humoru. Tu miała wszystko, małą wioskę pełną przesądów, które jak się okazuje nie do końca są przesądami. Mamy do czynienia ze wszystkimi znanymi nieznanymi upiorami. Są Południce, są zmory, strzygi, jest nawet sam Lucyfer. I niech nikt mi nie mówi, że ich nie ma :) Są, tylko nie każdy jest zdolny do tego, żeby widzieć. Stara Słaboniowa widzi. Czy to dar czy przekleństwo?Ech, wsi polska...Uwielbiam.

Oznaczone miejsce zamieszkania. Jeśli znajdziesz w domu symbole i znaki, których wcześniej nie było, masz wrażenie, że ktoś w twoim domu był i zostawił po sobie ładunki energetyczne nacechowane negatywnie, to znak, że ktoś rzucił na ciebie urok. Usuń symbole i oczyść dom – intencją, wodą święconą, białą szałwią.

Jakich podstępów najczęściej używa szatan, by opętać daną osobę? By wejść i posiąść jakąś duszę, stosuje on cztery metody. Dwóch używa bardzo rzadko. Jedna dotyczy świętych; szatan w stosunku do osoby, którą postrzega jako świętą, podejmuje inicjatywę kuszenia, by zeszła z Bożych dróg. Tę metodę stosuje rzadko. Innym sposobem jest podstępne przekonywanie danej osoby o powadze jej grzechów. Wprowadza osobę w kompleks grzechów ciężkich. W takiej sytuacji dana osoba czuje się bezradna i nieodwracalnie utwierdza się w przekonaniu, że już nic nie da się zrobić. W moim przekonaniu jest to przypadek Judasza Iskarioty. Kto wie, ilu prób dokonał Jezus, by pomóc Judaszowi przezwyciężyć żądzę pieniędzy! Judasz był ogarnięty ogromną chciwością, która popchnęła go do tego, by zapytać: „Ile mi zapłacicie, bym Go wam wydał?”. Ustalili kwotę na trzydzieści srebrników, stanowiła ona równowartość dobrego niewolnika. Są to jednak rzadkie przypadki. Najczęstszą metodą stosowaną przez diabła (spotykam się z nią w 90 proc. przypadków) jest metoda złego wpływu, uroku, czaru. Następuje to wtedy, gdy osoba cierpi z powodu szatana, do którego ktoś inny zwrócił się o pomoc, który działała z szatańską perfidią. Pozostałe przypadki opętania, czyli około 10-15 proc., nie jestem dokładny w liczbach, związana jest z praktykami okultystycznymi. Mam na myśli seanse spirytystyczne, uczestniczenie w czarnych mszach lub konsultowanie się z czarownikami, wróżbitami itp. To są w dzisiejszym świecie najbardziej rozpowszechnione formy czy metody działania szatana. Proszę pomyśleć, że w samych Włoszech istnieje ponad 800 sekt satanistycznych. Pomyślmy o różnego rodzaju zespołach muzycznych, o idolach, jak np. Marilyn Manson, którzy mają ogromny wpływ na młodzież, a którzy grają muzykę satanistyczną. Nie mam nic przeciwko muzyce rockowej; należy się jej szacunek. Mam na myśli rockową muzykę satanistyczną. Seanse spirytystyczne odbywają się dzisiaj nawet bez medium, tylko po to, by wejść w kontakt na przykład z osobą zmarłą. Obecnie ludzie uczą się to robić sami, za pomocą dwóch najbardziej rozpowszechnionych sposobów: magnetofonu i komputera. Czy za pomocą tych metod szatan może opętać człowieka? Może, ponieważ w ten sposób otwiera się mu drzwi. W 90 proc. są to jednak przypadki rzucania uroku. Te natomiast realizowane są przez osoby związane z szatanem. Większa część rzucanych uroków czy czarów jest nieskuteczna dlatego, że dana osoba jest bardzo rozmodlona i systematycznie uczęszcza do kościoła. Kiedy ktoś stara się być w jedności z Bogiem, trudno jest rzucić na niego urok. Kiedy natomiast ktoś żyje w stanie grzechu śmiertelnego, wtedy o wiele łatwiej spowodować, by rzucany urok osiągnął swój cel. W jaki sposób praktykuje się rzucanie uroków? Istnieje wiele sposobów rzucania uroków. Czasami następuje to poprzez bezpośredni kontakt z osobą, której daje się do zjedzenia coś nieczystego, to znaczy coś, nad czym wcześniej odprawiano czary. Wystarczy, na przykład, by ofiara wypiła filiżankę kawy w domu osoby, której ufa. Jeśli wcześniej do kawy coś dolano albo odprawiano nad nią czary czy rytuały satanistyczne, to wystarczy, aby urok przyniósł efekt. Zło nie jest zależne od rzeczy materialnej stosowanej przez wróżbitę, od rzucania uroku, ale od samego rytuału. Do tego celu wróżbici stosują na przykład prochy z kości osoby zmarłej, krew miesiączkową, krew zabitych zwierząt. Zdarza się więc, że osoba całkiem nieświadomie zje lub wypije coś, co później powoduje u niej zaburzenia. Urok zaczyna działać stopniowo. Jeśli rzecz dotyczy dziecka, rodzice często myślą, że jest to coś, co przejdzie mu z wiekiem i nie przywiązują do tego większej wagi. Nie analizują tego, co dzieje się z dzieckiem. Kiedy zaburzenia się nasilają, zaczynają szukać pomocy u lekarzy. Widząc jednak, że wszystkie te terapie nie przynoszą efektów, a objawy są coraz częstsze, zdesperowani zwracają się z prośbą do wróżbitów, magów. Po tych konsultacjach zdają sobie sprawę z tego, że sytuacja się pogarsza i dopiero wtedy zwracają się o pomoc do egzorcysty. W międzyczasie rzucony urok głęboko zapuścił swe korzenie. To są czary, które mogą być realizowane na wiele sposobów. Istnieje na przykład metoda transferu. Cały rytuał magiczny odbywa się na jakiejś maskotce, która przedstawia ofiarę. W maskotkę wbijane są szpilki czy gwoździe. Wbija się je w takie części ciała, w które chce się uderzyć ofiarę, przede wszystkim w głowę, genitalia, czasami w ramiona. Często uroki rzuca się na żołądek, czasami szpilki wbija się w oczy maskotki i wtedy właściwa ofiara opowiada, że czuje potworny ból, jak gdyby ktoś przekłuwał jej oczy. Co ojciec może zrobić w takim przypadku? Każdy egzorcyzm rozpoczyna się słowami: „Ecce crucem Domini”. Następnie kapłan stułą dotyka szyi osoby opętanej i kładzie swe ręce na jej głowie. Błogosławi daną osobę, egzorcyzmuje i w tym samym czasie namaszcza jej oczy olejem. Ja stosuję tę metodę, której nauczył mnie mój mistrz. Mam przy sobie mieszankę oleju dla katechumenów, który stosuje się przy chrzcie świętym – działa on przeciw złym duchom, oraz olejek stosowany do namaszczenia chorych – by uzdrowić daną osobę (również z dolegliwości fizycznych spowodowanych urokiem). Najważniejsza jednak jest modlitwa. Jest wiele egzorcyzmów. Mogą one być zebrane w następującą formułę: „W imię Chrystusa, idź precz!”. Jezus powiedział: „Ci, którzy wierzą we mnie, w Imię moje będą wyrzucać złe duchy”. Tak więc mamy siłę Imienia Chrystusa. Jak reagują demony? Próbują zniechęcić egzorcystę, mówiąc: „Nic nie możesz mi zrobić, jestem silniejszy, tracisz czas”. Stosują grę psychologiczną. Egzorcyści zawsze odpowiadają, że to nie oni swoją siłą wyrzucają demony, ale czyni to sam Jezus Chrystus. „To On wyrzuca złe duchy, to z Nim się wykłócaj”. Dla szatana opuścić ciało ludzkie i wrócić do piekła, oznacza definitywną śmierć. Czasami wyraża on swą desperację, mówiąc: „Umieram, umieram. Zabijasz mnie, wygrałeś. Wszyscy księża to mordercy”. Jest to jednak zawsze czasochłonna praca. Rzucanie uroków, transfer, jakie jeszcze inne sposoby istnieją? Związanie. Miałem przypadek dziewczyny, która obecnie jest prawie uwolniona. Posługując się lalką, podczas rytuału satanistycznego, związano jej pępek z głową. Zrobiono to zaraz po jej urodzeniu. Dziewczyna ta musiałaby żyć skrzywiona w tak okrutny sposób. Dlaczego stosują takie okrucieństwa? Powodem są konflikty rodzinne… Najczęściej w grę wchodzą interesy ekonomiczne. Skończyłem prawo i cała moja rodzina to prawnicy, stąd wiem, że adwokaci żyją z kłótni rodzinnych i ze spraw o dziedziczenie. Czasami dzieje się tak z powodu perfidii, zazdrości. Dziewczyna, o której mówiłem wcześniej, ma około trzydziestu lat i wciąż podczas egzorcyzmów przyjmuje tę nienaturalną pozycję, z którą miałaby żyć, jeśli rzucony urok przyniósłby zamierzony efekt. Szatan kilka razy wyznał, że to jedynie dzięki Niej, to znaczy dzięki Maryi, „Twojej Pani”, rzucony urok nie zadziałał tak, jak miał zadziałać. Miał na pewno mniejszą skuteczność. Jakie miała zaburzenia? Okropne bóle głowy, które uniemożliwiały jej naukę. Pokonywała okropne trudności, by zdobyć jakąś posadę. Teraz jest urzędnikiem i można jej pozazdrościć stanowiska. Okupiła je jednak wielkim cierpieniem. Nawet teraz, mimo że jest prawie uwolniona, czasami odprawiam nad nią egzorcyzmy. Mam nadzieję, że stopniowo dojdziemy do całkowitego uwolnienia. Dziewczyna ta ciągle przeżywa momenty ogromnego cierpienia. W jaki sposób dowiedział się ojciec o tym, że został rzucony na nią urok? Sam szatan powiedział nam o tym. Pytamy o to diabła. Niech pan jednak zauważy, że szatan to wielki oszust. On informuje nas, ale potrzebujemy pewnego obiektywnego potwierdzenia tego, co mówi. Dam panu przykład. Pierwsze pytanie, jakie zadajemy szatanowi, brzmi: jak się nazywasz. Szatan ma ogromne trudności w mówieniu. Zrobiłby wszystko, by tylko nie mówić. Dla niego wypowiedzenie własnego imienia oznacza przegraną, ponieważ w ten sposób się ujawnia. Kiedy poznajemy jego imię w 50 proc. jest już pokonany. Jakie imiona podaje szatan? Podaje nam różne imiona. Często pochodzą one z Biblii lub tradycji biblijnej. Mówi o sobie jako o Szatanie, Lucyferze, Asmodeuszu, Mefistofelesie – to są najbardziej rozpowszechnione imiona. Innymi razy podaje imiona bardzo dziwne. Tak było w sławnym przypadku kobiety z Piacenzy. Podczas trzynastu odprawianych nad nią egzorcyzmów obecny był zakonnik-stenograf, który wszystko zapisywał. Wówczas też wszystkiego się nauczył. Miało to miejsce w latach dwudziestych. Zawsze należy dokładnie zbadać okoliczności opętania. Podam przykład. Egzorcyzmowałem kobietę mającą 25-30 lat. Zapytałem demona: „Od kiedy jesteś w tej kobiecie?”. On mi odpowiedział: „Od kiedy skończyła 16 lat”. Po zakończeniu egzorcyzmów zapytałem kobietę: „Od kiedy czujesz się źle?”, odpowiedziała: „Od szesnastego roku życia”. Spytałem później o to samo jej rodziców i oni to potwierdzili. Znaczy to, że szatan został zmuszony przez Boga do powiedzenia prawdy, bowiem sam z siebie jest wielkim kłamcą. O co ojciec jeszcze pyta diabła podczas egzorcyzmów? Zabrania się stawiania pytań z czystej ciekawości. Musimy zadawać jedynie takie, które mają na celu uwolnienie. Dlatego pytam, w jaki sposób dostał się do danej osoby, kto rzucił na nią urok. Wszystkie te odpowiedzi muszą mieć potwierdzenie, bo, jak powiedziałem, szatan jest kłamcą. Pytam go, kiedy opuści daną osobę, czy otrzymał już Boży nakaz jej uwolnienia. Także i w tym przypadku odpowiada, podając jakieś daty. Aby sprawdzić, czy mówił prawdę, trzeba zobaczyć, czy następnego dnia jeszcze jest. Kiedyś zdarzyło mi się skrzyczeć diabła. Pewna kobieta miała być uwolniona od niego 8 grudnia, w dzień Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Po tym czasie, podczas egzorcyzmów, okazało się, że szatan ciągle w niej był. Skrzyczałem go więc, a wtedy on z sarkazmem powiedział mi: „Nie wiesz, że w mojej naturze jest być kłamcą. Czyż nie uczyli cię, że kłamię? Nigdy ci tego nie mówili?”. Szatan nie ma poczucia humoru, jest jedynie ironiczny. Robi wszystko, by zniechęcić egzorcystę. Jeśli go pytam: „Kiedy opuścisz to miejsce?”, on mi odpowiada: „Nigdy”, albo „Kiedy umrze ta tutaj, bo chcę ją wziąć ze sobą. Należy do mnie”. Innym razem mówi, na przykład: „Tę tutaj musisz mi zostawić, uwolnię ci wszystkie inne, ale tej nie”. Wtedy mówię mu: „Uwolnij wszystkie!”. To wszystko są oszustwa, bowiem demon jest ojcem kłamstwa.(…) Strony: 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Czy można rzucić na kogoś przekleństwo? Historia Magdy oraz Olgi to potwierdza. Fot. Thinkstock Od dawna w naszym społeczeństwie trwa milczące przekonanie o możliwości rzucenia uroku na drugiego człowieka - świadomie bądź bez udziału woli. Kiedy słyszymy z ust innej osoby, że ktoś ją przeklął, najczęściej reagujemy śmiechem i machnięciem ręki. Czy jednak na pewno jesteśmy przekonane o braku zasadności takiego stwierdzenia? Wiara w przekleństwa, uroki czy błogosławieństwa została zachowana zwłaszcza w mniejszych miejscowościach, głównie dzięki starszym pokoleniom, które próbują przekazać młodszym prawdę, na której opierali swoje życie. Pomimo wyraźnego odniesienia do nauczania Kościoła, nie brak w niej przesądów oraz guseł. Jeżeli chodzi o rzucanie przekleństw, bardzo dużo mówi się o przypadkach, w których główną rolę odgrywały dzieci. Nagłe zmiany zachowania malucha – na przykład ze spokojnego i grzecznego w niespokojne czy ze zdrowego w chorobliwe - sprawiały, że matki łapały się za głowę z bezradności. Przyczepianie do wózków czerwonych wstążek czy przelewanie jajka nad głową dziecka to dawny obyczaj mający na celu zaradzenie problemowi. Czy nadal jest praktykowany? Trudno powiedzieć. Niewykluczone, że tak. Gdy lekarze nie są w stanie niczemu zaradzić, to która matka nie chwyciłaby się innych sposobów, które z racjonalnego punktu widzenia nie są w stanie zaszkodzić, a jakimś cudem może pomogą? Zobacz także: LIST: „Moja siostra jest prostytutką. Zazdroszczę jej odwagi i podziwiam zaradność!” Fot. Thinkstock - Sylwek już jako nastolatek wpadł w złe towarzystwo. Często wagarował i wdawał się w bójki. Dwa razy został wyrzucony ze szkoły. Nie byłam w stanie kontrolować wszystkiego, bo wychowywałam go sama, ale nawet gdy próbowałam, nic do niego nie docierało… Teraz Sylwek ma dwadzieścia lat, a nie zdał nawet matury. Jest uzależniony od alkoholu i gier komputerowych. W ogóle nie dokłada się do wydatków domowych. Przepłakałam już tyle nocy z jego powodu, że nie mam już siły. Sama jestem wykończona, a do tego muszę patrzeć, jak wykańcza się moje dziecko. Nie wiem, czy wierzę w przekleństwo… Być może coś w tym jest, ale nie sądzę, że da się to odkręcić. Życie to nie bajka. A Wy wierzycie w moc przekleństwa? Zobacz także: Czego NIGDY nie powinnaś mówić pannie młodej? Fot. Thinkstock Wkrótce Magda poczuła na własnej skórze, co to znaczy mieć pecha albo co oznacza bycie wyklętą… Czy splot wydarzeń, który stał się jej udziałem, mógł być dziełem przypadku? Młoda kobieta jest przekonana, że to niemożliwe. - Niedługo potem przydarzyło mi się kilka okropnych rzeczy. Po pierwsze miałam poważny wypadek samochodowy, w wyniku którego musieliśmy przełożyć ślub. Po drugie straciłam znaczną sumę pieniędzy, które zainwestowałam w akcje. Po trzecie narzeczony zaczął zaglądać do kieliszka. To z takich grubszych spraw, bo pomniejszych było mnóstwo. Po jakimś czasie ja i moja rodzina skojarzyliśmy fakty i uznaliśmy, że być może ciotka mnie przeklęła. Ja byłam bardzo sceptycznie nastawiona do tej teorii, ale moja mama powiedziała, że słyszała o takich przypadkach. Wtedy wszyscy zaczęliśmy się zastanawiać, co tu zrobić. Co prawda ciotka przyszła po jakimś czasie i przeprosiła, ale tak naprawdę jej nie przebaczyłam. Nasze relacje nadal były chłodne. Nie jestem mocno wierząca, ale udałam się po poradę do księdza, zgodnie z zaleceniem mamy. Powiedział mi, że powinnam przebaczyć cioci i wynagrodzić to, co zrobiłam Ewelinie. Był przekonany, że coś takiego musiało się stać, bo tylko w takim wypadku przekleństwo ma moc wiążącą. Wyraził się chyba w ten sposób, mam nadzieję, że nic nie przekręciłam. Zobacz także: Zostałam zdradzona Fot. Thinkstock Niedługo potem okazało się, że ksiądz miał rację. Magda ma na to dowody. - Po jakimś czasie dowiedziałam się, że niechcący przyłożyłam rękę do rozpadu związku kuzynki. Nie chcę się wdawać w szczegóły, bo wtedy ta opowieść rozrosłaby się do kilku stron. Zachęcona rozwojem wypadków, które potwierdziły słowa doradcy, Magda zastosowała się do jego wskazówek. - Przebaczyłam ciotce Krystynie, wyciągnęłam rękę do Eweliny i bardzo się do siebie zbliżyłyśmy. Pomogłam jej znaleźć fajnego faceta. Ciotka z kolei dała na mszę w intencji naszej rodziny. Od tamtej pory wszystko zaczęło się układać. Teraz nasze rodziny są sobie bliższe niż kiedykolwiek przedtem. Moi znajomi twierdzą, że zwariowałam, ale ja od tej pory naprawdę wierzę w moc wypowiadanych słów. Fot. Thinkstock Olga z kolei zbyt twardo stąpa po ziemi, aby wierzyć w rzucanie przekleństw. Kobieta przyznaje jednak, że taka sytuacja mogła mieć miejsce, a życie jej syna zdaje się to potwierdzać. Jest pasmem porażek. - Mam czterdzieści lat, a dwie dekady temu urodziłam Sylwka. Jego ojciec był nieodpowiedzialnym dzieciakiem, a rodzice wcale nie byli lepsi. Kiedy poszłam do nich z wizytą, żeby zobaczyli wnuka, zostałam źle potraktowana. `Teściowa` ubliżała mi prawie cały czas podczas spotkania. Gdy zobaczyła Sylwka, powiedziała, że nigdy nie ułoży mu się w życiu. Zabrzmiało to bardzo złowieszczo. Dodała jeszcze kilka zdań, których wolałabym nie przywoływać na forum. Od tamtej pory nigdy się nie widziałyśmy. Olga przyznaje, że słowa `teściowej` sprawdziły się w stu procentach. Fot. Thinkstock Magda oraz Olga nie wierzyły w przekleństwo i moc, jaką mają wypowiadane słowa. Wydarzenia, które stały się udziałem kobiet oraz ich rodzin, kazały im jednak zweryfikować poglądy. Kilka tygodni temu natrafiłyśmy na forum poświęcone urokom i postanowiłyśmy nawiązać kontakt z kilkoma internautkami. Dziewczyny nie odmówiły i zgodziły się opowiedzieć swoje historie bardziej szczegółowo. Przytaczamy treść na podstawie ich maili. - Możecie wierzyć lub nie, ale kilka lat temu rzucono na mnie urok – rozpoczyna swoją historię Magda. - Sprawczynią okazała się moja ciotka, która pod wpływem złości powiedziała mi o kilka słów za dużo. Na szczęście tak naprawdę źle mi nie życzyła, więc po jakimś czasie udało się pozbyć przekleństwa. Historia ma początek w okresie mojego narzeczeństwa. W tym samym czasie zaręczyła się również moja kuzynka. Obie miałyśmy wziąć ślub, ale związek Eweliny rozpadł się na pół roku przed ustaloną datą. Ciocia Krystyna przyszła któregoś dnia do domu moich rodziców, żeby się wyżalić i akurat trafiła na moment, gdy mierzyłam suknię. Pomiędzy mną a Eweliną zawsze trwała cicha rywalizacja. Ciotka najwyraźniej nie mogła znieść tego, że mi wszystko dobrze się układa, a jej córce nie i zrobiła straszną awanturę. Poza tym mój widok w ślubnej sukni musiał mocno ją poruszyć. Nastąpiły krzyki, płacz, wyrzuty. Nie chcę dokładnie opisywać, jakie słowa padły, ale na koniec rzuciła w moją stronę: `Idź do diabła`. Jej słowa wywarły na mnie ogromne wrażenie, wszyscy zresztą byliśmy w szoku, bo nie widzieliśmy nigdy, żeby tak się zachowywała. Co zaś najważniejsze, nie miała konkretnego powodu, a przynajmniej tak mi się wtedy wydawało. Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies. Nie pokazuj więcej tego powiadomienia

Czy osoba na którą został rzucony urok zostanie sobą? Rytuał na konkretną osobę jest bezpieczny zarówno dla zamawiającego jak i dla tego na którego zostaje rzucony. W tego typu rytuałach nie występują skutki uboczne. Proszę kontaktować się na adres e-mail: mysticum.uroki@gmail.com lub kontakt@mysticum.pl

jak sprawdzić czy został rzucony urok