ptak drapieżny polujący na ryby, które wypatruje z lotu: ptak nadwodny: duży ptak morski o długich, wąskich skrzydłach: ptak z rodziny ziarnojadów: ptak z rodziny drozdowatych: pospolity w Polsce ptak z rodziny łuszczaków: ptak z czubkiem na głowie: afrykański ptak podobny do bociana: pospolity chwast polny o żółtych kwiatach Podrodzina: łuszczaki - Fringillinae rodzaj: Carpodacus dziwonia ogrodowa, dziwonia rodzaj: Pyrrhula gil rodzaj: Loxia krzyżodziób świerkowy krzyżodziób sosnowy krzyżodziób modrzewiowy (dwupręgowy) rodzaj: Pinicola łuskowiec rodzaj: Coccothraustes grubodziób rodzaj: Fringilla zięba jer rodzaj: Serinus kulczyk osetnik Łuszczaki, to podrodzina ptaków z rodziny ziarnojadów (Fringillidae), rzędu wróblowych (Passeriformes), licząca ok. 125 gatunków. Ptaki z tej podrodziny występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii, Antarktydy, Madagaskaru i wysp Oceanii. Zamieszkują różne środowiska: leśne, polne, nizinne, górskie, stepowe i pustynne. Charakteryzują się krótkim, silnym dziobem zaopatrzonym wewnątrz w specjalne twarde listewki ułatwiające wyłuskiwanie zbieranych nasion. Wiele gatunków cechuje wyraźnie zaznaczony dymorfizm płciowy w ubarwieniu. W Polsce do najbardziej znanych należą: czyż, gil, krzyżodzioby, szczygieł i zięba. Wszystkie gatunki są pod ochroną. Dziwonia (zwyczajna) - Carpodacus (syn. Erithrina) erithrinus Dziwonia jest małym ptakiem wędrownym z rodziny łuszczaków (Fringillidae), podrodziny łuskaczy (Carduelinae), rzędu wróblowych (Passeriformes) i podrzędu śpiewających (Oscines). Występuje w północnowschodniej Europie i Azji Środkowej. Zasiedla bujne, gęste zarośla, wikliny nadrzeczne, doliny rzek i stawów, brzegi podmokłych lasów, a niekiedy zaniedbane ogrody. Na zimowiska odlatuje do Indii. Dziwonia jest wielkością zbliżona do wróbla domowego (Passer domesticus), a kształtem i ubarwieniem przypomina makolągwę (Carduelis cannabina). Pierś i głowa dorosłego samca są intensywnie czerwone. Samica jest jednolicie szarawa i takie są również młodociane samce, które dopiero po trzech latach osiągają swoje intensywne barwy, ale zaczynają śpiewać już w pierwszym roku życia, gdy są jeszcze identyczne jak samice. Dziwonia osiąga średnio: długość ciała ok. 15 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 25 cm i wagę ok. 21 g. Ptaki te odżywiają się owadami, pączkami drzew i krzewów oraz nasionami i jagodami. Śpiew dziwonii jest bardzo charakterystyczny i składa się z kilkusylabowych, fletowych gwizdów. Samiec odzywa się nawet w godzinach południowych, jednak najintensywniej śpiewa rano. Dziwonię można usłyszeć jeszcze w lipcu, gdy większość ptaków śpiewających wiosną już milczy. Gniazdo dziwonia zakłada w zaroślach przerośniętych roślinnością zielną, wśród gałązek gęstego krzewu (na wysokości 30-150 cm nad ziemią), rzadziej - w gęstej trawie. W sezonie lęgowym (czerwiec) dziwonie wyprowadzają 1 lęg. Samica składa 4-6 bladoniebieskich jaj z nielicznymi, czerwonymi plamkami, które sama wysiaduje przez 11-12 dni. Młode opuszczają gniazdo po 11-12 dniach. W Polsce dziwonia ogrodowa jest gatunkiem nielicznie lęgowym na terenie Mazur, Wybrzeża Bałtyckiego i Lubelszczyzny. Przylatuje do nas w maju, a odlatuje w sierpniu-wrześniu. Należy do gatunków chronionych. posłuchaj moich własnych nagrań dziwonii głosy posłuchajtyp plikurozmiar dziwonia ogrodowa - jedna zwrotkamp312 kb dziwonia ogrodowa - inna piosenkamp323 kb dziwonia na tle innych ptakówmp3123 kb jeszcze inny śpiew dziwonimp343 kb nietypowy śpiew dziwonimp371 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków Gil - Pyrrhula pyrrhula Gil jest niewielkim, koczującym ptakiem z rodziny ziarnojadów (Fringillidae), podrodziny łuskaczy (Carduelinae), rzędu wróblowych (Passeriformes) i podrzędu śpiewających (Oscines). Występuje w północnych rejonach Europy, w północnej Azji aż po Kamczatkę i Japonię, oraz w północnej Turcji i Iranie. Zasiedla Lasy wszelkich typów, ale przede wszystkim bory szpilkowe i mieszane z gęstym poszyciem, poza tym zakrzewione parki, sady i cmentarze. Gil ma czarną czapeczkę na głowie, czarny ogon i skrzydła oraz niebieskopopielaty grzbiet. Przez skrzydło biegnie jasna pręga, jasny jest również kuper. Samiec ma szyję, pierś i brzuch jaskrawoczerwone, a samica te części ciała ma szarobeżowe. Gil ma krótki i gruby dziób. Jest nieco większy od wróbla. Osiąga średnio: długość ciała ok. 17 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 27 cm i wagę ok. 25 g. Odżywia się nasionami, pąkami, jagodami i owocami leśnymi. Wiosną zjada również bezkręgowce. U gili występuje zjawisko, niezbyt częste u ptaków - śpiewają również samice. Gil może żyć na wolności nawet 15 lat. Gil gniazdo zakłada w gęstwinie gałęzi świerkowych lub skupiskach jałowców, budując je z drobnych gałązek, korzonków, mchu, trawy i liści. W sezonie lęgowym (maj-lipiec) wyprowadza dwa lęgi. W jednym lęgu samica składa 4-5 jasnoniebieskich jaj z czerwonymi plamkami, które sama wysiaduje przez 12-14 dni. Pisklęta (gniazdowniki) opuszczają gniazdo po ok. dwóch tygodniach, ale jeszcze przez pewien czas pozostają pod opieką rodziców - zwykle samca. W Polsce gil jest ptakiem niezbyt licznym lęgowo i zimującym. Dopiero na jesieni pojawiają się gile z północy, gdzie zima jest zbyt surowa i do kwietnia w naszych lasach, parkach i ogrodach jest ich dużo. Gil jest gatunkiem chronionym. posłuchaj moich własnych nagrań gila głosy posłuchajtyp plikurozmiar gil - nawoływanie i śpiewmp3122 kb gil- nawoływaniemp3137 kb gil - piosenka1mp353 kb gil - piosenka2mp323 kb gil - piosenka3mp3 29 kb śpiew gila na tle innych ptakówmp3185 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków Krzyżodziób świerkowy - Loxia curvirostra Krzyżodziób świerkowy jest małym, osiadłym lub koczującym ptakiem z podrodziny łuskaczy (Carduelinae), rodziny ziarnojadów (Fringillidae), rzędu wróblowych (Passeriformes) i podrzędu śpiewających (Oscines). Występuje w wielu podgatunkach w Eurazji, Ameryce Północnej i Środkowej oraz w Afryce północnej. Zamieszkuje głównie bory górskie, a także może osiedlić się na terenach nizinnych w lasach szpilkowych z domieszką świerka. Krzyżodziób świerkowy jest większy od wróbla. Charakteryzuje się krępą sylwetką, dużą głową, mocnym dziobem i krótkim rozwidlonym ogonem. Jego dziób ma skrzyżowane końcówki dzioba, co ułatwia wyłuskiwanie nasion z szyszek, przede wszystkim świerkowych. Ubarwienie dorosłego samca jest karminowoczerwone z wyjątkiem brązowych skrzydeł i ogona. Samica jest oliwkowobrązowa. Ptak ten osiąga średnio: długość ciała ok. 16-18 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 27-30 cm i wagę ok. 30-50 g. Krzyżodziób ten odżywia się głównie nasionami świerka. Czasami zjada nasiona sosny i jodły. W poszukiwaniu pożywienia ptak zręcznie przemyka wśród gałęzi, zwisa z szyszek lub wspina się po nich pomagając sobie dziobem. Niekiedy odrywa szyszki (czasem tak ciężkie jak sam ptak) i zanosi je w rozwidlenie gałęzi i tam dopiero przystępuje do wydobywania nasion. W latach nieurodzaju na szyszki świerkowe populacje północne krzyżodziobów świerkowych podejmują koczownicze migracje przemieszczając się stadnie na znaczne odległości. Przylatują wówczas również do Polski. Na założenie gniazda krzyżodziób ten wybiera świerk (rzadziej sosnę) zwykle stojący samotnie lub na skraju lasu. Gniazdo zakłada na bocznej gałęzi, w koronie drzewa, osłonięte od góry zwisającymi gałązkami, na wysokości 4-5 m nad ziemią. Gniazdo jest miseczkowatą, grubościenną konstrukcją ułożoną z gałązek, płatów kory, mchu i porostów i wyścielone suchą trawą, korzonkami, włosiem i piórami. Pora gniazdowania uzależniona jest od urodzaju szyszek i może rozpocząć się nawet zimą. W sezonie lęgowym (styczeń-lipiec) ptaki wyprowadzają 1-2 lęgi. W jednym lęgu samica składa 3-4 kremowych lub szaroniebieskich jaj z purpurowymi plamkami, które sama wysiaduje przez 14-15 dni. Młode (gniazdowniki) pokryte są puchem, który umożliwia przetrwanie mroźnych dni. Młode opuszczają gniazdo po 20-25 dniach. W Polsce krzyżodziób świerkowy należy do ptaków lęgowych i zimujących. Jego liczebność jest zmienna, uzależniona od urodzaju szyszek. Ptaki te niezbyt licznie gniazdują w górach i w północno-zachodnich rejonach kraju. Są objęte ochroną. Posłuchaj moich własnych nagrań krzyżodzioba świerkowego. głosy posłuchajtyp plikurozmiar krzyżodziób świerkowy1mp315 kb krzyżodziób świerkowy2mp3100 kb krzyżodziób świerkowy3mp387 kb krzyżodziób świerkowy4mp3105 kb krzyżodzioby świerkowemp336 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków Krzyżodziób sosnowy - Loxia pytyopsittacus Krzyżodziób sosnowy jest niewielkim ptakiem koczującym z rodziny ziarnojadów (Fringillidae), podrodziny łuskaczy (Carduelinae), rzędu wróblowych (Passeriformes) i podrzędu śpiewających (Oscines). Występuje w lasach sosnowych i świerkowych głównie północnej Europy, na terenach otaczających Bałtyk. Ubarwienie dorosłego ptaka jest czerwono-brunatno-czarne. Sylwetka tego krzyżodzioba jest krępa i silniejsza niż u krzyżodzioba świerkowego. Podobnie jak krzyżodziób świerkowy krzyżodziób sosnowy ma mocny, skrzyżowany dziób, którym podważa łuski szyszek głównie sosnowych i wydobywa z nich nasiona, którymi się żywi. Ptak ten osiąga średnio: długość ciała ok. 18 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 29 cm i wagę 44-69 g. Gnieździ się w koronach wysokich sosen. Konstrukcja gniazda jest podobna do gniazda krzyżodzioba świerkowego. W sezonie lęgowym (marzec-maj) ptak ten wyprowadza jeden (rzadziej 2) lęgi. Samica składa 3-4 jaja, które wysiaduje sama przez 14-16 dni. Pisklęta (gniazdowniki) opuszczają gniazdo po ok. dwóch tygodniach. W Polsce krzyżodziób sosnowy jest rzadkim ptakiem lęgowym, rzadszym od krzyżodzioba świerkowego. Gnieździ się jedynie na Helu i w Karpatach. Jest objęty ochroną. głosy posłuchajtyp plikurozmiar krzyżodziób sosnowy1mp323 kb krzyżodziób sosnowy2mp359 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków Krzyżodziób modrzewiowy - Loxia leucoptera Krzyżodziób dwupręgowy (krzyżodziób modrzewiowy) jest niewielkim ptakiem osiadłym lub koczującym z rodziny ziarnojadów (Fringillidae), podrodziny łuskaczy (Carduelinae), rzędu wróblowych (Passeriformes) i podrzędu śpiewających (Oscines). Występuje na obszarze Eurazji od Finlandii po wschodnią Syberię oraz w Ameryce Północnej od Alaski po Labrador. Izolowana populacja występuje na Haiti. Krzyżodziób modrzewiowy zamieszkuje lasy szpilkowe z modrzewiami i limbami. Krzyżodziób ten jest bardzo podobny do krzyżodzioba sosnowego. Dorosły samiec jest czerwony z brunatnoczarnymi skrzydłami i ogonem. Samica jest żółta. Na skrzydłach krzyżodziób dwupręgowy ma dwie wyraźne białe pręgi. Ptak ten osiąga średnio: Długość ciała ok. 14,5-18 cm, Rozpiętość skrzydeł ok. 26 cm i wagę 25-40 g. Krzyżodziób ten zjada Nasiona drzew iglastych, głównie limby i modrzewia oraz jagody i drobne bezkręgowce. Do Polski krzyżodziób modrzewiowy zalatuje rzadko. Objęty jest ochroną. głosy posłuchajtyp plikurozmiar krzyżodziób modrzewiowymp384 kb krzyżodziób modrzewiowy - głos kontaktowymp322 kb krzyżodziób modrzewiowy - głos ostrzegawczymp325 kb krzyżodziób modrzewiowy - głos w lociemp357 kb krzyżodziób modrzewiowy - śpiewmp3210 kb krzyżodziób modrzewiowy - nawoływanie1mp354 kb krzyżodziób modrzewiowy - nawoływanie2mp336 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków Łuskowiec - Pinicola enucleator Łuskowiec jest niewielkim ptakiem z podrodziny łuskaczy (Carduelinae), rodziny ziarnojadów (Fringillidae), rzędu wróblowych (Passeriformes) i podrzędu śpiewających (Oscines). Występuje w północnej Europie od Norwegii po Ural, na Syberii po Kamczatkę oraz na znacznych połaciach Ameryki Północnej aż po zachodni Meksyk. Zamieszkuje tereny tajgi porośnięte lasami iglastymi z domieszką karłowatych olch i brzóz. U tych ptaków obserwuje się wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec ma głowę, pierś i kuper czerwone a resztę ciała w kolorze popielatobrunatnym. Na skrzydle widnieją dwie wyraźne, białe pręgi. Upierzenie samicy jest brązowożółtawe. Młode samce mają ubarwienie od zielonożółtej do żółtopomarańczowej. Łuskowiec ma silny, krótki dziób z wystającą haczykowato górną częścią. Osiąga średnio: długość ciała ok. 20-22 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 33 cm i wagę ok. 50 g. Jego pożywieniem są nasiona drzew iglastych, pączki, pędy (świerkowe), jagody i owady. W okresie polęgowym łuskowce tworzą niewielkie stada. Gniazdo w kształcie płytkiej czarki łuskowiec buduje w rozwidleniu gałęzi blisko pnia. Do jego konstrukcji używa gałązek, mchu, porostów, traw i korzonków. Samica składa 3-5 jaj. W Polsce łuskowiec jest spotykany dość rzadko, głównie podczas przelotów na południe (w marcu i październiku). Jest pod ochroną. głosy posłuchajtyp plikurozmiar łuskowiec1mp3184 kb łuskowiec2mp365 kb łuskowiec3mp397 kb łuskowiec - nawoływaniemp361 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków Grubodziób - Coccothraustes coccothraustes Grubodziób jest częściowo wędrownym lub osiadłym ptakiem (w zależności od dostępności pokarmu) z rodziny ziarnojadów (Fringillidae), podrodziny łuskaczy (Carduelinae), rzędu wróblowych (Passeriformes) i podrzędu śpiewających (Oscines). Występuje w Europie (z wyjątkiem Skandynawii), w Azji Środkowej aż po Japonię, w Azji Mniejszej i w Afryce północno-zachodniej. Zasiedla lasy liściaste z bukami i grabami, lasy mieszane, spotkać go też można w zadrzewieniach, sadach i parkach. Grubodziób jest większy od wróbla. Ma dużą głowę, krótką szyję i ogon oraz niezbyt dłubi, lecz za to gruby (wysoki) i silny grubodzioba jest beżowobrązowe z czarnym przodem głowy, szarym karkiem, brązowym grzbietem i białym końcem ogona. Przez skrzydło biegnie białobeżowy pas, który jest dobrze widoczny w locie. Grubodziób osiąga średnio: długość ciała ok. 16-18 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 32 cm i wagę ok. 55 g. Głos grubodzioba - To ciągłe cykanie, które jest przede wszystkim głosem kontaktowym, często wydawanym przez ptaki w stadzie. Śpiew grubodzioba jest cichy i bardzo rzadko można go usłyszeć. Grubodzioby odżywiają się owocami oraz twardymi nasionami (buka, grabu, jawora, wiśni, leszczyny), które miażdżą swoim masywnym dziobem. Wiosną zjadają również gąsienice. Po okresie lęgowym młode ptaki razem z dorosłymi gromadzą się w niewielkie stada i wspólnie koczują na bardziej otwartych terenach, żerując często na ziemi. Gniazdo grubodziób zakłada niezbyt wysoko w koronie krzewu lub drzewa, na poziomych gałęziach, blisko pnia. Gniazdo ma podstawę ułożoną z gałązek oraz czarkę uplecioną z trawy, korzonków, mchu i porostów. Pora lęgowa u grubodziobów trwa od maja do czerwca. W tym czasie ptaki wyprowadzają 1 lęg. Samica składa 3-5 wydłużonych, bladozielonkawych jaj z nielicznymi, czarnymi plamkami, które sama wysiaduje przez 11-13 dni. Młode (gniazdowniki) opuszczają gniazdo po ok. dwóch tygodniach. W Polsce grubodzioby należą do ptaków średnio licznych lęgowo. Część ptaków u nas zimuje i wtedy czasami pojawiają się przy karmnikach. Przeloty grubodziobów przez Polskę mają miejsce w marcu oraz we wrześniu- listopadzie. Grubodzioby są pod ochroną. głosy posłuchajtyp plikurozmiar grubodziób - śpiewmp3191 kb grubodziób - głos kontaktowywav47 kb grubodziób - nawoływania, w tle inne ptakimp355 kb grubodziób - nawoływaniemp3141 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków Zięba - Fringilla coelebs Zięba jest wędrownym ptakiem z rodziny ziarnojadów (Fringillidae), podrodziny zięb (Fringillinae), rzędu wróblowych (Passeriformes) i podrzędu śpiewających (Oscines). Występuje w kilku podgatunkach w całej Europie, zachodniej Syberii, Azji Mniejszej, na Bliskim Wschodzie i w północnej Afryce. Zamieszkuje wszelkie typy zadrzewień: lasy różnych typów, parki, sady, ogrody i kępy drzew. Zimuje w południowych rejonach występowania oraz w środkowej Afryce. Zięba jest wielkości wróbla. Osiąga średnio: długość ciała ok. 14-16 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 26 cm i wagę ok. 21 g. Utych ptaków obserwuje się wyraźny dymorfizm płciowy w ubarwieniu. Samiec ma wierzch głowy i kark popielate, grzbiet brązowy, kuper zielonkawy, czoło czarne, na ciemnym skrzydle 2 wyraźne, charakterystyczne, białe paski, podgardle i pierś różowe, brzuch białawy. Samica jest z wierzchu oliwkowoszara, a boki głowy i pierś ma zielonkawe. Na jej skrzydłach również występują po 2 białe pasy. Zięba jak wszystkie łuszczaki, ma krótki i gruby dziub. W dodatku ma silne mięśnie policzkowe i prążkowane podniebienie, co ułatwia zgniatanie pancerzyków chrząszczy i skorupek nasion. Śpiew samca jest melodyjny i bardzo charakterystyczny. W śpiewie zięb występują pewne różnice (dialekty) w zależności od pochodzenia ptaka. Śpiewem samiec oznacza swoje terytorium, jak również próbuje nim zwabić samiczkę. Śpiew zięb trzymanych w niewoli nie jest tak ładny jak zięb dziko żyjących. Na pokarm zięby składają się głównie nasiona, pączki roślin i owoce (jabłka, gruszki, śliwki, porzeczki). W okresie lęgowym zięba zjada owady i inne bezkręgowce. W okresie pozalęgowym zięby często widuje się w stadach z wróblami i innymi ptakami. W miesiąc po przylocie z zimowiska zięby przystępują do budowy gniazda. Jest ono umieszczone na drzewie, rzadziej na wysokim krzewie - 1,5-4 m nad ziemią, w rozwidleniu gałęzi lub przy pniu. Gniazdo jest koszyczkiem splecionym z mchu i trawy, doskonale zamaskowane porostami, pajęczyną i kokonami owadów, wyścielone mchem, suchą trawą, włosiem i piórami. W sezonie lęgowym (maj-lipiec) zięby wyprowadzają 1 lub 2 lęgi. W jednym lęgu samica składa 4-5 niebieskawych, czerwono nakrapianych jaj, które sama wysiaduje przez 12-15 dni. Karmieniem piskląt zajmują się oboje rodzice. Młode opuszczają gniazdo po dwóch tygodniach. W Polsce zięba należy do bardzo licznych ptaków lęgowych. Przylatuje do nas w marcu-kwietniu, a odlatuje we wrześniu-październiku. Niektóre samce pozostają u nas na zimę. Zięby objęte są ochroną. posłuchaj moich własnych nagrań zięby głosy posłuchajtyp plikurozmiar zięba - śpiew, jedna zwrotkamp323 kb zięba - śpiew, inna zwrotkamp310 kb zięba - śpiewmp3142 kb zięba - śpiew i nawoływaniamp3176 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków Jer - Fringilla montifringilla Jer jest małym ptakiem wędrownym z rodziny ziarnojadów (Fringillidae), podrodziny zięb (Fringillinae), rzędu wróblowych (Passeriformes) i podrzędu śpiewających (Oscines). Występuje w Eurazji, w pasie od Skandynawii do Kamczatki. Zasiedla lasy różnych typów. Zimuje w południowej Eurazji, w basenie Morza Śródziemnego aż do północnej Afryki. Jer jest kuzynem zięby. U tych ptaków obserwuje się dymorfizm płciowy w ubarwieniu. Samiec w szacie godowej ma głowę, kark i plecy czarne, kuper biały, skrzydła i ogon ciemnopopielate, przód szyi cytrynowopomarańczowy, spód ciała biały. Na skrzydle widnieją 3 pręgi: dwie białe, oraz szeroka, przy barku - rdzawa. W okresie spoczynkowym barwy samca stają się przytłumione, kolor czarny na wierzchu ciała zmienia się na brązowy. Samica ma niezbyt wyraźnie zaznaczone płowe brwi, głowę i wierzch ciała brunatne, przód szyi i pierś z bladym cynamonowym nalotem. Jer osiąga średnio: długość ciała ok. 14-17 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 25-28 cm i wagę 17-30 g. Jer odżywia się wiosną i latem owadami i innymi bezkręgowcami, a w okresie jesienno-zimowym jagodami i nasionami (szczególnie lubi orzeszki bukowe). W sezonie lęgowym żeruje przeważnie w lesie. W okresie pozalęgowym szuka pokarmu na ziemi na terenach rolniczych w małych stadach. Ptaki te zakładają gniazdo wysoko na drzewie iglastym lub liściastym przy pniu lub w rozwidleniu gałęzi. Gniazdo jera jest podobne do gniazda zięby, ale ma większe rozmiary i jest luźniej zbudowane. Uwite jest z trawy, mchu, wrzosu, korzonków i porostów, a wyścielone piórami, włosiem, miękką trawą, czasami papierem itp. W jednym lęgu samica składa 3-8 jaj, które sama wysiaduje przez 11-12 dni. Jery wyprowadzają 1 lęg w roku. W Polsce jer nie przystępuje do lęgów. Pojawia się licznie na przelotach w marcu-kwietniu oraz we wrześniu-listopadzie. Duża część ptaków spędza zimę w zachodnich rejonach naszego kraju. Jer jest pod ochroną. głosy posłuchajtyp plikurozmiar jer1mp3108 kb jer2mp3125 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków Kulczyk - Serinus serinus Kulczyk jest małym ptakiem należącym do podrodziny łuskaczy (Carduelinae), rodziny ziarnojadów (Fringillidae), rzędu wróblowych (Passeriformes) i podrzędu śpiewających (Oscines). Ptaki te są osiadłe, częściowo wędrowne lub wędrowne. Występują w Azji Mniejszej, północno-zachodniej Afryce oraz w południowej i centralnej Europie. Populacje wędrujące spędzają zimę w południowych rejonach występowania, gdzie jest nieco cieplej i gdzie jest więcej żywności. Kulczyki zamieszkują kępy zieleni w rejonach zabudowanych, parki, ogrody oraz skraje suchych drzewostanów w pobliżu miejsc otwartych z niską i rzadką roślinnością. Kulczyk jest najmniejszym występującym w Polsce łuszczakiem. Osiąga średnio: długość ciała ok. 12 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 20 cm i wagę ok. 10-12 g. U tych ptaków występuje dymorfizm płciowy w ubarwieniu. Upierzenie samicy jest zielonoszare. Samiec na wiosnę i w lecie ma kuper, pierś i czoło cytrynowożółte, a brzuch i grzbiet białe. Przez skrzydła przechodzą dwie jaśniejsze pręgi. Głównym pożywieniem kulczyka są nasiona i inne części roślin. Wiosną uzupełnieniem diety są małe bezkręgowce. Po okresie lęgowym kulczyki żyją pojedynczo lub w małych stadkach, często z innymi ziarnojadami. Gniazdo kulczyk zakłada na końcu poziomej gałązki drzewa (często owocowego) lub krzewu. Gniazdo jest konstrukcją złożoną z gałązek, korzonków, trawy, mchu i porostów, wyścielone trawą, włosiem i piórami. W sezonie lęgowym (maj-czerwiec) samica składa 3-5 białych (z niebieskawym odcieniem) jaj z nielicznymi, słabo widocznymi, czerwonymi plamkami, które sama wysiaduje przez 11-13 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po ok. dwóch tygodniach. Kulczyki wyprowadzają 2 lęgi w roku. W Polsce kulczyki są licznymi ptakami lęgowymi. Przylatują do nas w kwietniu-maju, a odlatują we wrześniu-listopadzie. Objęte są ochroną. posłuchaj moich własnych nagrań kulczyka głosy posłuchajtyp plikurozmiar kulczykmp3168 kb kulczyk - nawoływaniemp311 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków osetnik - Serinus citrinella Osetnik jest niewielkim ptakiem osiadłym z podrodziny łuskaczy (Carduelinae), rodziny ziarnojadów (Fringillidae), rzędu wróblowych (passeriformes) i podrzędu śpiewających (oscines). Od 1998 r. niektórzy ornitolodzy skłaniają się do tego, aby ten gatunek zaliczyć do rodzaju Carduelis, do którego należą np. dzwoniec (Carduelis chloris) i makolągwa (Carduelis cannabina). Osetnik występuje na Półwyspie Iberyjskim, w Alpach, na Korsyce i Sardynii. Zasiedla kamieniste zbocza górskie z nielicznymi drzewami iglastymi. Na zimę przenosi się w niższe piętra gór. Ptaki te mają upierzenie gładkie (bez prążkowania), z wierzchu są szare, od spodu - jasnożółte. Na skrzydle widnieją dwie żółte pręgi. Ogon jest ciemny, wcięty. Ubarwienie obu płci jest podobne, chociaż młode samice mogą mieć szarawy spód ciała. Młode ptaki są brązowe. Osetnik osiąga średnio: długość ciała ok. 12 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 22 cm i wagę 12-13 g. Pożywieniem osetnika są przede wszystkim nasiona traw i chwastów. Śpiew osetnika jest trochę podobny do świergotu szczygła i kulczyka, a nawoływania przypominają trochę nawoływania czyżyka. Gniazdo osetnik zakłada na drzewie iglastym. Samica składa 4-6 jaj, które sama wysiaduje przez 12-14 dni. Młode opuszczają gniazdo po 18 dniach. w Polsce osetnik nie przystępuje do lęgów. Ma status ptaka rzadko zalatującego. Po raz pierwszy został u nas odnotowany w 1975 r. Osetniki są pod ochroną. głosy posłuchajtyp plikurozmiar osetnikmp323 kb osetnik - śpiewmp3172 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków ziarnojady Ptaki niewróblowe alfabetyczny spis ptaków Strona główna Chroniony ptak drapieżny z rzędu sów; Chroniony; Ptak chroniony birkut; Chroniony patentem; Chroniony płaz ogoniasty, żyje na płw. bałkańskim; Chroniony płaz; Chroniony ssak z rodziny żyrafowatych; Ptak chroniony o charakterystycznym głosie; Apollo, chroniony motyl dzienny; Chroniony ptak z rodziny ziarnojadów; Chroniony kwiat Ogrzewanie Jeśli ptak jest przemoczony, osowiały, ma widoczne braki w upierzeniu – koniecznie go ogrzej. Dotyczy to piskląt i podlotów jak i dorosłych ptaków. Możesz to zrobić w następujący sposób: Umieść ptaka w pojemniku np. tekturowym pudełku grubo wyłożonym przykładowo polarową tkaniną. Ważne by z materiału nie wychodziły nitki, gdyż te stanowią poważne zagrożenie dla ptaków. W pudełku umieść termofor. Jeśli go nie masz, możesz umieścić zamkniętą butelkę np. po wodzie mineralnej, wypełnioną ciepłą wodą, jednak nie może parzyć nas w dłonie. Ptak musi mieć możliwość odsunięcia się od źródła ciepła na bezpieczną odległość, tak by zapobiec przegrzaniu. Ważne: nie ogrzewamy ptaków, o których wiemy, że się zderzyły z szybą, lub mają drgawki. Zapewnijmy zwierzęciu spokój i ciszę – ustawmy go w cichym, zakrytym, ciemnawym miejscu. To ograniczy jego stres. Młodym ptakom, zwłaszcza gołębiom, można dołożyć do pojemnika maskotkę, do której ptaszek mógłby się przytulić. Część osób może mieć już jakieś inne zwierzę w domu – dlatego nowego lokatora najlepiej jest umieścić w miejscu, do którego nie mają dostępu inne zwierzęta, w szczególności drapieżniki takie jak koty. Może to być np. łazienka. Nie martw się, że Ty lub Twoje zwierzę może się czymś zarazić od ptaka. Wystarczy, że zachowasz podstawy higieny. Szczegółowo pisaliśmy o tym we wpisie pt. „Strach ma wielkie oczy”. Gdy ptak nie potrzebuje już grzania, a nie możemy go jeszcze wypuścić (bo np. wymaga dalszego leczenia lub rehabilitacji) – wyłóżmy mu pudełko lub transporter gazetami, ułatwi to sprzątanie. Dobrze umieścić jakaś gałązkę, by miał się czegoś chwycić. Poidła i karmidła, najlepiej wiszące można kupić w specjalistycznych sklepach internetowych z asortymentem dla ptaków. Pojenie Ptakom podajemy świeżą letnią, niegazowaną wodę mineralną, nisko- lub średniozmineralizowaną. Ptakom osłabionym można podać wodę z glukozą (roztwór 5%) lub jeśli nie mamy glukozy wodę osłodzoną miodem lub cukrem. Wodę umieszczamy w płytkim naczyniu. Jeśli istnieje podejrzenie, że ptak nie jest w stanie samodzielnie pić, wtedy wodę można podawać pipetką, umieszczając pojedyncze krople na czubku dzioba lub w szczelinie pomiędzy górną i dolną częścią dzioba – woda sama spłynie do środka Ptaka najpierw poimy, a dopiero później karmimy. Karmienie Sposób karmienia ptaka zależy, od tego jakiego jest gatunku. Jeśli nie rozpoznajemy gatunku, pomocny może okazać się Internet i Google, a także kontakt ze specjalistyczną organizacją. Jeśli zrobisz zdjęcie ptaka i prześlesz konkretnej organizacji wyspecjalizowanej w pomocy zwierzętom dzikim otrzymasz na pewno informację zwrotną. Jako organizacja praktycznie codziennie udzielamy informacji zdalnych dotyczących pomocy ptakom. Ptak, który do Ciebie trafił może być ziarnojadem, owadożerny, może być też mięsożerny. Najłatwiej rozpoznać to po typie dzioba: dzioby krótkie, szersze, takie jak np. u gołębi czy wróbli oznaczają ptaka ziarnojada, dzioby wąskie, nieco wydłużone, szpiczaste – ptaka owadożernego, a długie, grube i duże, czasem zakrzywione mięsożercę. Ważne: żadnego ptaka nie karm pieczywem – zawiera on sól, która w krótkim czasie zniszczy ptasie nerki. Ziarnojady Pokarm samodzielnych ziarnojadów składa się zasadniczo z ziaren zbóż i traw. Dla dorosłego, samodzielnie pobierającego pokarm gołębia właściwym pokarmem powinna być mieszanka niegotowanych ziaren np.: kasza jaglana, kasza jęczmienna, groch, kukurydza, suche płatki owsiane lub jęczmienne, słonecznik, pszenica lub gruba kasza jęczmienna (tzw. pęczak), konopie, a także pokruszone orzechy. Chorym i osłabionym gołębiom nie podajemy kaszy gryczanej, ryżu ani siemienia lnianego. Siemię można podawać jedynie w niewielkich ilościach, jako dodatek do zasadniczej karmy. Zbyt uboga dieta prowadzi do niedoborów, dlatego ważne jest by ptak otrzymywał zróżnicowany zestaw ziaren. Niedopuszczalne jest karmienie tylko jednym typem ziaren. W okresie leczenia ptaki należy suplementować. Polecamy preparaty multiwitaminowe Biosupervit lub Dolfos Lęgi (zawiera także mikro i makroelementy). Oba preparaty można zamówić w specjalistycznych sklepach w Internecie. Ptaki szybko się odwapniają, dlatego dietę należy wzbogacać w wapń. Do pokarmu należy dodawać sproszkowaną sepię (dostępna w sklepach zoologicznych) lub drobno zmielone skorupki jaj, ewentualnie niewielką ilość syropu calcium (preparat o nazwie Sanosvit dostępny w aptekach bez recepty) lub preparatów w formie posypki, np. Repticalcium. Ptaki muszą otrzymywać również grit – drobne kamyczki ułatwiające trawienie i czyszczące wole. Ziarnojady nie jedzące samodzielnie – chore i młode W przypadku ptaków, które nie potrafią samodzielnie jeść, należy je karmić ręcznie. Dorosłym ptakom możemy podawać pojedyncze ziarna. Wkładamy je do dzioba, delikatnie go rozwierając, staramy się ich nie umieszczać na końcu dzioba, lecz wsuwać w stronę przełyku. Gołąb powinien wtedy sam połknąć ziarno. Może to być czasochłonne. Alternatywnym rozwiązaniem może być przygotowanie specjalnego „ciasta”, z którego formujemy malutkie „kulki” -wrzeciona długości i średnicy ok. 3mm , które następnie podaje się do dzioba. Przepis na ciasto: 2 łyżki płatków owsianych błyskawicznych zalewamy 2 łyżkami wrzątku. Po kilku minutach ugniatamy je na jednolitą pastę. Następnie dodajemy wymienione wcześniej ziarna i całość zagniatamy formując kulę. Do ciasta można dodać grit, witaminy i minerały. Dążymy do osiągnięcia konsystencji plasteliny. Jeśli ciasto będzie za rzadkie, można dosypać nieco np. kaszy manny. Z kuli odrywamy fragmenty i formujemy kulki. Można oczywiście przygotować ciasto z większej porcji, by starczyło na kilka karmień. Kulki należy przechowywać w zamkniętym pojemniku w lodówce przez maksymalnie 3 dni. Przed karmieniem trzeba kulki wyjąć do zagrzania. Kulki moczymy w ciepłej wodzie i wsadzamy do dzioba. Dorosłe ptaki karmimy 2 razy dziennie wypełniając wole maksymalnie do 2/3 objętości. Dużą pomocą w odchowywaniu młodych ptaków nie jedzących jeszcze samodzielnie i/lub ptaków chorych jest Nutribird A21 firmy Versele – Laga. Jest to specjalistyczny zbilansowany preparat do odchowu piskląt. Ma postać proszku, z którego przygotowuje się kleik. Sposób bezpiecznego karmienia gołębi kleikiem można podejrzeć w sieci: Gdy ptak podrośnie możemy zrezygnować z Nutribird A21 i przestawić go na kulki – wszystko zgodnie z przepisem powyżej. Młode ptaki karmimy kilka razy dziennie, kontrolując tempo opróżniania wola. Kolejną porcję pokarmu podajemy, gdy wole prawie się opróżni. Dzioby piskląt i podlotów gołębia są bardzo delikatne, łatwo je uszkodzić, dlatego podczas karmienia trzeba zachować szczególną uwagę przy otwieraniu Ptaki owadożerne Ptaki owadożerne nie mogą być karmione mięsem, karmami mokrymi dla psów czy kotów, wędlinami. Właściwym pokarmem są żywe owady: larwy mącznika, drewnojady, świerszcz, larwy mola woskowego. Młode ptaki drapieżne zwykle nie sprawiają problemów przy karmieniu. Głośno domagają się pokarmu i chętnie go połykają. Młodym ptakom i pisklętom nie podajemy żywych larw drewnojadów. Dorosłym ptakom można podawać wszystkie wymienione powyżej owady żywe. Owady można zamawiać przez Internet w specjalistycznych hodowlach – duży wybór firm tego typu jest na Allegro. Dietę można uzupełniać specjalną mieszanką karmową przeznaczoną dla owadożerców np. Insect Patee firmy Versele-Laga, kawałkami warzyw, np. sałata, starta marchew lub jabłko, kłosami traw. Należy pamiętać o suplementacji wymienionymi wcześniej przy ziarnojadach preparatami wapniowymi i multiwitaminą. Owady, którymi karmimy naszego podopiecznego czy podopiecznych trzeba dożywiać – najlepsze do tego są płatki owsiane, jabłka, sałata, marchew. Higiena W przypadku stwierdzenia obecności pasożytów wśród piór (najczęściej drobne przecinkowate owady, tzw. piórojady) należy dokładnie posypać i wetrzeć w pióra preparat o nazwie Insectin (uwaga, jest trujący dla kotów). Należy to robić uważając by nie nasypać preparatu ptakowi do oczu. Środek jest dostępny w gabinetach weterynaryjnych. Naszemu podopiecznemu należy zapewnić codzienny dostęp do kąpieli – wystarczy mała miska z letnią wodą. Oczywiście, dotyczy to już ptaków zdrowych, w trakcie rehabilitacji i nie wyziębionych. Kontrola wagi Dobrze jest kontrolować wagę piskląt i sprawdzać czy pod naszą opieką rozwijają się prawidłowo i czy wzrasta ich waga. Najlepiej to robić codziennie lub raz na dwa dni. Kontrola kału Ważnym aspektem opieki nad ptakami jest kontrola ich kału – kał zielony, wodnisty lub pienisty oznacza problemy zdrowotne. W takim przypadku prosimy o pomoc weterynarza. Przygotowanie młodych ptaków do samodzielnego życia Stopniowo należy przyuczać ptaka do samodzielnego żerowania – wystawiać miseczkę z pokarmem. W przypadku ziarnojadów początkowo może być to namoczone ziarno, potem coraz bardziej suche. Naukę warto rozpocząć już od 2-3 tygodnia życia ptaka. Kiedy ziarnojad całkowicie się opierzy, ale dalej nie będzie jadł samodzielnie trzeba go niestety przegłodzić – nie karmić przez 2-3 dni. Niech przez cały czas ma dostęp do miseczki z ziarnem i wody. Jeśli nie uda się za pierwszym razem, należy powtórzyć głodówkę po kilku dniach ponownego ręcznego karmienia. Ptaki, aby być gotowe do samodzielnego życia muszą nauczyć się sprawnie latać. Możemy również i w tym pomóc naszemu podopiecznemu – trzeba go codziennie puszczać luzem, tak by miał możliwość ćwiczenia się w lataniu. Możliwe, że będzie miał opory przed tym. W takiej sytuacji możemy brać ptaka na wyprostowaną rękę i opuszczać rękę z ptakiem zmuszając go tym samym do wachlowania skrzydłami. Robimy to na niewielkiej wysokości – np. 30–50 cm nad ziemią. Trzeba pamiętać o zabezpieczeniu okien, by ptak się nie rozbił o szybę (najłatwiej zasłonić firanką, lub nakleić na szybę paski ciemnej taśmy. Podczas opieki nad ptakiem NIE OSWAJAJMY GO. Kontakt z ptakiem powinien być ograniczony do niezbędnego minimum. W żadnym wypadku nie przytulamy i nie głaszczemy dzikich zwierząt. Wypuszczenie oswojonego ptaka na wolność może skończyć się śmiercią – ktoś może go skrzywdzić. Kiedy można ptaka bezpiecznie wypuścić na wolność? Ptaki wypuszczamy TYLKO wtedy, gdy są sprawne i samodzielnie mogą funkcjonować tzn.: potrafią znajdować pokarm i zjadać go, samodzielnie piją, kąpią się i dbają o pióra, są w pełni opierzone, sprawnie latają, są zdrowe, nie są oswojone. Ptaki najlepiej wypuszczać w miejscach: zadrzewionych, gdzie bytują ptaki tego samego gatunku, gdzie nie ma ludzi lub jest ich względnie niewielu, gdzie nie ma intensywnego ruchu samochodowego, ze stałym dostępem do wody pitnej. Ptaki wypuszczamy w godzinach porannych, im wcześniej tym lepiej – najpóźniej około koło godziny 10, tak by miały czas na aklimatyzację – poznanie terenu, szukanie pokarmu, znalezienie grupy ptaków swojego gatunku, znalezienie miejsca na nocleg. Wypuszczamy ptaki w pogodne dni, bezdeszczowe. Ptaków nie wypuszczamy zimą, ani przy niskich temperaturach – nie poradzą sobie wtedy. Powodzenia!
\n\n\n\nchroniony ptak z rodziny ziarnojadów
ptak z mokradeł ★★★ KULON zwyczajny, ptak wędrowny ★★★★★ LELEK: chroniony ptak nocny ★★★ REMIZ: zaroślowy ptak z wróblowych ★★★ SROKA: ptak kradnący błyskotki ★★★ TUKAN: amerykański ptak z dużym dziobem ★★★ RASZKA: ptak zwany rudzikiem ★★★ RUDZIK: raszka, ptak ★★★ GŁUSZEC: leśny
Spacer fotograficzno-ornitologiczny na dwanaście łap. Czyli my i psy. Ja z lornetką i przewodnikiem Collinsa “Ptaki” za paskiem, małżonka z aparatem i dodatkowym teleobiektywem – wszystko to się przydało. Samochód zostawiliśmy w Siedlęcinie, pieszo poszliśmy w dół rzeki do hydroelektrowni we Wrzeszczynie, a wróciliśmy drugą stroną rzeki. Przeszliśmy pewnie niecałe osiem kilometrów, ale ze względu na przystanki na podglądanie przyrody spacer zajął nam niemal trzy godziny. Nie tylko my wpadliśmy na ten pomysł – minęliśmy sporo biegaczy, cyklistów, spacerowiczów i wędkarzy, ale tłumów nie fotorelacja poniżej. Więcej zdjęć w Galerii. Zacznijmy od najważniejszego: licząc łącznie z kilkoma gatunkami ptaków zaobserwowanymi jeszcze pod domem, potem po drodze z samochodu i nad Bobrem, zaobserwowałem dziś 31 gatunków – pełna lista na końcu. Jeszcze w samym Siedlęcinie spotykamy pana nurogęsia (Mergus merganser). Potem widzieliśmy jeszcze kilka nurogęsi, w tym dwie dobrane już językowa: TA nurogęś (jak gęś), a nie TEN nurogęś (jak nur). Wśród ptasiarzy słyszy się obie nie jest to ani nur, ani gęś – nurogęś należy to traczy. Ptactwo wodne i żyjące blisko wody rozczarowało. Najliczniejsze – co akurat nie dziwi – były krzyżówki: naliczyłem ich ponad czterdzieści, w większości samców. Było też siedem nurogęsi i jedna przelatująca czapla siwa. Żadnych innych kaczkowatych, chruścielowatych, czaplowatych czy zimorodków. Niewiele roślin już kwitnie: podbiał, zawilce (po prawej), żółć złota (po lewej), lepieżnik. Latolistek cytrynek na lepieżniku białym Mimo sprzyjających warunków niektóre z ptaków były trudne do oznaczenia (czyli zidentyfikowania nazwy gatunkowej), nawet patrząc na nie przez lornetkę z dziesięciu metrów i natychmiast przewracając kartki przewodnika. Na przykład w przypadku poniższego ptaka nie widziałem dobrze jego – jak się później okazało – ziarnolubnego dziobu, a rdzawo-pomarańczowe boki z niczym mi się nie kojarzyły. Dopiero w domu, oglądając go na powiększonym zdjęciu, mogłem rozpoznać wszystkie szczegóły i oznaczyć na 100% jako samiczkę makolągwy (Linaria cannabina). Małżonka świadkiem, że taka była moja pierwsza intuicja, z której się po chwili jednak wycofałem. Przez chwilę obserwowaliśmy śpiewaka (Turdus philomelos) siedzącego z wiązką materiału budowlanego w dziobie. Gdzieś w pobliżu musiało być jego gniazdo. On nas też obserwował i widział, że i my go widzimy. I tak patrzyliśmy na siebie, czekając, kto wykona ruch pierwszy. Bo trzeba wiedzieć, że ptaki są inteligentne i łatwo położenia gniazda nie zdradzają. Śpiewak czekał więc aż odejdziemy i dopiero wtedy podfrunął do gniazda. Piszę “on”, bo to TEN drozd śpiewak, ale ich płci nie odróżniam – może to była pani śpiewaczka? Widok na hydroelektrownię we Wrzeszczynie Z wysokości zapory zauważyłem właśnie dwie pliszki górskie (Motacilla cinerea). Fotograf i teleobiektyw robili co mogli, ale ostro nie wyszło. Ale jako zdjęcie dokumentujące obserwację – bez zarzutu. Widać, że to samiczka pliszki górskiej. Z oznaczeniem tego ptaka się nie popisałem. Sylwetka i ubarwienie jak u sroki, ale z daleka wydawał mi się znacznie mniejszy. Tak w połowie między sroką a srokoszem. I do żadnego ptaka mi to nie pasowało. Po chwili ptaszek się ruszył, podfrunął i usiadł bliżej, nie pozostawiając wątpliwości, że to była sroka (Pica pica). Wszystkie dzisiejsze gatunki wraz z liczebnością – widziane nad Bobrem, koło domu i podczas jazdy samochodem z i na wycieczkę: bogatka 5, czapka siwa 1, czarnogłówka 1, śpiewak 1, dzięcioł duży 3, grzywacz 3, jer 1, kos 5, kruk 1, krzyżówka >40, krzyżodziób 1, makolągwa 1, mazurek 3, modraszka 5, myszołów 2, nurogęś 7, pliszka żółta 2, pliszka siwa 2, pustułka 2, raniuszek 2, rudzik 2, sierpówka 1, sosnówka 1, sójka 4, sroka 2, szpak 3, trznadel 2, turkawka 1, wrona siwa 4, wróbel 9, zięba 14. Razem 31 gatunków, 129 osobników. Dwa gatunki z powyższej listy zasługują na większą uwagę: krzyżodziób świerkowy zaobserwowany na klonie pod domem i turkawka. O tym pierwszym będzie osobny wpis. Ten drugi o tyle zaskakujący, że czas na przyloty turkawek dopiero nadchodzi z końcem kwietnia. Zdjęcia nie mam, więc obserwację tę można podważyć, choć będę się upierał… Z turkawką czy bez – niezły dzień. Więcej zdjęć w Galerii.
chronione ptaki z rodziny łuszczaków posiada 1 hasło. t r z n a d l e; Podobne określenia. ptaki z rodziny łuszczaków; ptaki z rodziny łuszczaków; ptak z rodziny łuszczaków, w Polsce chroniony; ptak z rodziny łuszczaków; ptak z rodziny łuszczaków; ptak z rodziny łuszczaków; ptak z rodziny łuszczaków; ptak z rodziny
Barwne, wydające piękne dźwięki ptaki to pożądani goście w każdym ogrodzie. Barwne, wydające piękne dźwięki ptaki to pożądani goście w każdym ogrodzie. Przygotowany dla nich karmnik świeci pustkami? Powodów może być kilka. Podpowiadamy, jak zwabić ptaki do karmnika. Dowiedz się więcej o sikorkach, gilach i dzięciołach. O czym przeczytasz w artykule? Zawieś karmnik w odpowiednim miejscu Jak zwabić ptaki do karmnika? Zadbaj o zróżnicowany pokarm Co jedzą gile? Sikorka – co je? Co jedzą dzięcioły? Odpowiedzialne dokarmianie – tego nie podawaj! Zawieś karmnik w odpowiednim miejscu Zastanawiając się, jak zwabić ptaki do karmnika, weź pod uwagę, czy wisi on w odpowiednim miejscu. Restauracja dla tych latających zwierząt powinna zapewniać im bezpieczeństwo. Lepiej sprawdzi się otwarty karmnik – z niego ptaki będą mogły swobodnie i błyskawicznie odlecieć w razie potrzeby. Karmnik powinien być ukryty wśród drzew – właśnie one dają zwierzętom poczucie bezpieczeństwa. Zwróć też uwagę, na jakiej wysokości karmnik został zawieszony. Powinno być to przynajmniej 1,5 m, jeśli montujesz go na drzewie w ogrodzie. Umieść go na takiej gałęzi, żeby koty kręcące się po okolicy nie mogły zrobić ptakom krzywdy. Jeśli wieszasz karmnik na balkonie w bloku, nie masz zbyt wiele miejsca do wyboru. Przedtem jednak zastanów się, czy w ogóle warto go tam umieszczać. Karmnik na balkonie w bloku może być odwiedzany między innymi przez gołębie. Przyciąganie ich może nie spodobać się wielu sąsiadom, ponieważ ptaki te bardzo brudzą. Nie istnieje zakaz wieszania karmników w blokach, jednak spółdzielnia może zareagować na skargi sąsiadów i poprosić o zdjęcie karmnika. Kiedy konstruujesz karmnik lub szukasz gotowego, zwróć uwagę na to, żeby miał zadaszenie. Przyda się szczególnie w deszczowe dni. Ochroni nie tylko ptaki, lecz także jedzenie przed zmoknięciem. Po zawieszeniu karmnika możesz wysypać nieco ziaren, na przykład słonecznika, na jego zadaszenie. Dobrze sprawdzi się też umieszczenie ich w pobliżu karmnika. W ten sposób dasz ptakom znać, że to konkretne miejsce jest warte uwagi. Karmnik – gdzie umieścić i jaki wybrać? Karmnik powinien zapewniać zwierzętom bezpieczeństwo, Lepiej sprawdzi się otwarty, bo ułatwia swobodne odfrunięcie w razie potrzeby, Zawieś go na wysokości co najmniej 1,5 m, Wybierz takie miejsce, do którego okoliczne koty będą miały utrudniony dostęp, Karmnik powinien mieć zadaszenie, które ochroni ptaki i pożywienie przed zmoknięciem w deszczowy dzień, Kiedy zawiesisz karmnik, pozostaw nieco ziaren wokół niego oraz na jego dachu, ponieważ w ten sposób ptaki mogą szybciej zauważyć, że jest miejsce, które warto odwiedzić. Zastanawiając się, jak zwabić ptaki do karmnika, weź pod uwagę, czy wisi on w odpowiednim miejscu. Jak zwabić ptaki do karmnika? Zadbaj o zróżnicowany pokarm Tym, co najbardziej przyciąga ptaki do karmnika, jest oczywiście żywność. Zadbaj o to, żeby była dla zwierząt nie tylko smaczna, lecz także zdrowa. Chleb czy resztki z Twojego stołu są absolutnie zakazane. Taka żywność zagraża zdrowiu, a nawet życiu zwierząt. Postaraj się nakładać pokarm w takiej ilości, żeby był zjadany dość szybko. Nie powinien zalegać zbyt długo. Pamiętaj, że właściwe jest dokarmianie ptaków wyłącznie zimą, kiedy jest śnieg i mróz. Latem tego tak naprawdę nie potrzebują. Zimą natomiast należy dokarmiać ptaki regularnie. Dlaczego to tak ważne? Ptaki szybko przyzwyczajają się do miejsca, w którym są karmione. Przerwy w dostawie jedzenia będą więc dla nich niebezpieczne. Co umieścić w karmniku, żeby ptaki chętnie z niego korzystały? Postaraj się, żeby pokarm był zdrowy, a jednocześnie urozmaicony. Możesz zdecydować się na wypełnienie karmnika mieszanką nasion, a także łojem czy słoniną. Doskonale sprawdzą się tez owoce – aronia, porzeczka, jabłka, morele. Przypadną one do gustu szczególnie kosom i kwiczołom. Kiedy wypełniasz karmnik, zastanów się, jaki gatunek chcesz przyciągnąć. Ptaki mają przecież zróżnicowany gust – niektóre chętnie posilą się ziarnem słonecznika, a innym bardziej do gustu przypadnie morela. Jak zwabić ptaki do karmnika? Zadbaj o różnorodność pokarmu, który jednocześnie musi być zdrowy, Dobrze sprawdzą się mieszanki nasion, Wielu gatunkom smakuje słonina, Smacznym posiłkiem dla ptaków będą owoce, na przykład jabłka, Dopasuj pokarm do gatunku, który chcesz przyciągnąć. Wybierz takie miejsce, do którego okoliczne koty będą miały utrudniony dostęp. Co jedzą gile? Z pewnością kojarzysz nieco większego od wróbla ptaszka z czerwonym brzuszkiem. To gil, który należy do rodziny ziarnojadów. Ciekawie ubarwiony ptak jest w Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową. Zastanawiasz się, co jedzą gile? Jeśli chcesz, żeby to właśnie one odwiedzały wykonaną przez Ciebie stołówkę, umieść w karmniku słonecznik. To pokarm, który zapewnia zwierzętom energię na najmroźniejsze dni. Ptaki gile zimą chętnie skosztują również owoców jarzębu pospolitego. Ptaki gile chętnie odwiedzą Twój karmnik, jeśli umieścisz w nim słonecznik. Zwierzęta z charakterystycznym czerwonym brzuszkiem lubią też owoce jarzębu pospolitego. Ptaki gile chętnie odwiedzą Twój karmnik, jeśli umieścisz w nim słonecznik. Sikorka – co je? Twój karmnik mogą również odwiedzić sikorki bogatki. Są one jednymi z najpopularniejszych ptaków w Polsce. Zachwycają barwnym upierzeniem – na szczególną uwagę zasługują ich żółte brzuszki. Są nie tylko piękne, lecz także pożyteczne. Dlaczego? Uwielbiają żywić się owadami. Co jedzą sikorki? Ich pożywieniem są owady w każdym stadium, a więc od jaj przez larwy aż po dorosłe osobniki. Jak przyciągnąć te urocze ptaki z żółtym brzuszkiem do karmnika? Warto wiedzieć, co je sikorka najchętniej zimą. Zdecydowanie warto wypełnić karmnik roślinami oleistymi. Świetnie sprawdzi się słonecznik. Czy to już wszystko, co lubią sikorki? Żeby zaprosić je do karmnika, umieść w nim słoninę, która musi być surowa, pozbawiona przypraw. Sikorki – co jedzą? Na co dzień żywią się owadami w każdym stadium, Ptaszki z żółtym brzuszkiem skorzystają z Twojej stołówki, jeśli znajdą w niej słonecznik, Sikorki uwielbiają też słoninę – pamiętaj, że nie może być przyprawiona. Sikorki uwielbiają też słoninę – pamiętaj, że nie może być przyprawiona. Co jedzą dzięcioły? Dzięcioł wyróżnia się nietuzinkowym wybarwieniem – jest czarno-biały z dodatkiem czerwonych akcentów. Co jedzą dzięcioły? Te wyjątkowe ptaki żywią się owadami, które potrafią wydobyć z dziupli. Dzięcioły zjadają między innymi mrówki, termity, pająki, ale można powiedzieć, że są elastyczne pod względem diety. W ich jadłospisie mogą znaleźć się orzechy oraz owoce. Dzięcioł nie jest łatwy do wypatrzenia, natomiast istnieje sposób, żeby zaprosić go zimą do karmnika. Co warto w nim umieścić? Kawałek słoniny z pewnością zachęci je do odwiedzenia stołówki przygotowanej przez człowieka. Co jedzą dzięcioły zimą? W karmniku możesz dla nich umieścić również orzechy. Co jedzą dzięcioły? Żywią się owadami, które umieją wydostać z głębokiej dziupli, W ich jadłospisie znajdują się między innymi pająki czy mrówki, Czarno-biały ptak z czerwonymi akcentami chętnie skorzysta z karmnika, jeśli znajdzie w nim kawałek słoniny, Dla dzięcioła możesz też przygotować orzechy. Dla dzięcioła możesz też przygotować orzechy. Odpowiedzialne dokarmianie – tego nie podawaj! Odwiedziny ptaków w ogrodzie są z pewnością miłe, bo pozwalają Ci obserwować te piękne zwierzęta i słuchać wydawanych przez nie dźwięków. Pamiętaj jednak, żeby dokarmianie przeprowadzać w sposób odpowiedzialny. Dzięki temu ptaki będą cieszyć oczy również przyszłych pokoleń. Istnieją pokarmy, które być może zachęciłyby ptaki do odwiedzin Twojego ogrodu, jednak nie należy ich podawać. Pamiętaj też, żeby nie dokarmiać zwierząt w przypadkowy sposób, jedynie od czasu do czasu. Jeśli się na to decydujesz, pamiętaj o nakładaniu zimą pokarmu regularnie. W ten sposób przyzwyczaisz zwierzęta do odwiedzin w Twoim ogrodzie, ale też im nie zaszkodzisz. Pamiętaj, że w karmniku nie mogą znaleźć się produkty solone. W diecie ptaków nie ma miejsca na orzeszki solone czy słoną, przyprawioną słoninę. Uważaj na zepsuty pokarm, który jest dla zwierząt wysoce niebezpieczny. Nie nakładaj więc do karmnika zbyt wiele – to ograniczy ryzyko, że jedzenie się zepsuje. Uważaj też na ziarna, które mogą pęcznieć w przewodzie pokarmowym ptaków. Czego nie wkładać do karmnika dla ptaków? Chcąc zaprosić ptaki do karmnika w Twoim ogrodzie, pamiętaj o tym, żeby dokarmiać je w odpowiedzialny sposób, Zimą pokarm w karmniku powinien znajdować się regularnie, Nie stosuj solonego pokarmu, Uważaj, żeby pokarm się nie zepsuł. Ostatnio zmieniany poniedziałek, 09 maj 2022 17:09 Czeczotka tundrowa. Czeczotka tundrowa, czeczotka polarna ( Acanthis hornemanni ) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów, w niektórych źródłach wymieniany jako podgatunek czeczotki. Ma od niej krótszy dziób, jaśniejsze upierzenie, ma jednolicie biały kuper.
Home Najnowsza krzyżówka Okupić krzywdę Do zaorania bądź buraczane Organizm w którym wystepuje zjawisko amfiploidalności Twingo lub clio w garażu Klejnocik, Awangardowy, nowomodny, innowacyjny Działo przeznaczone do strzelania po stromym torze Mikstura Jez. w gminie bobrowice Narzekać Trending Szklany gąsior Kościół parafialny Fiołek ogrodowy Magdalena lejdis Umożliwiają musze chodzenie po suficie Pachołek konny Rzemieślnik od frędzli Krewni ze strony ojca Pan z aleppo Komórka odbierająca bodźce Zobacz wszystko Piknik Słowo poszukiwanie ciekawe słowa Rakija Zwód Torba Taktyk Regaty Palec Kiper Zegarek Wiraż Działo Szkutnik Laurki Węch Równoleżnik Molier najbardziej poszukiwane słowa Metka Szyjka Anioły Kirecci Rabka Ludwika Schaeffer Wyczuty Zagadać Utarg Ta strona lub narzędzie stron trzecich jest używane do korzystania z plików cookie niezbędnych do działania i celów opisanych w Polityka plików cookie. Zamykając ten baner, ta strona przewija się lub nadal przegląda, zgadzasz się na używanie plików cookie. X
ptak z rodziny papugowate - hasło do krzyżówkina 9 liter - dziewiąta A. Hasła . ptak z rodziny ziarnojadów: zbrojówka: ptak z rodziny: kaczkowate: głowienka: Poniżej znaj­duje się li­sta wszys­tkich zna­lezio­nych ha­seł krzy­żów­ko­wych pa­su­ją­cych do szu­ka­nego przez Cie­bie opisu. ptak z rodziny ziarnojadów; Eurazja, Ameryka Płn (na 10 lit.) Zobacz też inne ha­sła do krzy­żó­wek po­do­bne kon­teks­to­wo do szu­ka­ne­go przez Cie­bie opisu: "PTAK Z RODZINY ZIARNOJADÓW; EURAZJA, AMERYKA PŁN". Zna­leź­liśmy ich w su­mie: PAZUROGON UZDOPRĘGI, MEDAN, ŚLEDŹ PACYFICZNY, CHOCHOŁY, ZAKLINIEC, PERKOZEK DŁUGODZIOBY, WŁOŚNICA ZWODNICZA, OWOCNICA, CHANGCHENGOPTERUS, GĄGOŁ, WATYKAŃSKA RULETKA, BĄKOJAD, HUBA SKÓRKOWATA, CHIŃSKI, SZERSZEŃ KSIĄŻĘCY, CENAGNATAZJA, OSTAJNICA, DĘBIANKA, KONDOR OLBRZYMI, PIĘCIORNIK WYPROSTOWANY, PULASAN, AGAMA NIEBIESKOGŁOWA, WYCHOWANIE DO ŻYCIA W RODZINIE, MIECHERA, MIAUCZEK CZARNOUCHY, KOSZATNICZKA POSPOLITA, OPISTOCELIKAUDIA, MIODOWÓD, TAMARYNDOWIEC INDYJSKI, RDZA ZBOŻOWA, SOSNA LIMBA, CISOLIST POCHYLONY, ESZEWERIA, KORDYLINA KRZEWIASTA, GNATOZAUR, ŚWISTUN CHILIJSKI, MAKAK TYBETAŃSKI, BRUSONECJA, PĘPAWA NICEJSKA, ŁOSKOTNICA PĘKAJĄCA, REA, GIL, ZAWILEC, FILEMON JASNOSZYI, ALOZA CHIKORA, AFRYKANKA, KOŁOSZ WIELOBARWNY, MYSZ LEŚNA, MROCZEK POSREBRZANY, MATE, SERDECZNIK, TŁUSTOCHA, BYLICA SCHMIDTA, POSKOCZ KRASNY, BARCZATKA OSICZANKA, ORŁOSĘPY, ŻAGLOWIEC LEOPOLDA, ROZŁUPEK BRUNATNY, KOSKOROBA, SCYNK PASKOWANY, DINOTERIUM, ZAGANIACZ, FAŁDOWNIK SZELESZCZĄCY, MARAKUJA, SOŚNIAK, MINÓG STRUMIENIOWY, POŚWIERKA CZARNOBRZUCHA, TAPIRANGA, NOCEK OSTROUSZNY, KUSACZ RDZAWY, SALWINIOWATE, ANOA, ŁYSKA, WELWICZJA PRZEDZIWNA, ŚWIERK SYBERYJSKI, SSAK NIEPARZYSTOKOPYTNY, TAMILSKI, CZAPELKA ZŁOTAWA, TORPEDÓWKA LOTNA, ZŁOTY GRZYB, MIODÓWKA MYSZATA, ROGATEK, ŚWINIA BRODAWKOWATA, HERAT, STEROWIK BRĄZOWY, PELIKAN SIWY, BĄK, KRĘPACZEK BIAŁOSZYI, PETRELEK SZEROKODZIOBY, WYRAK UPIÓR, AROWANA CZARNA, DARLINGTONIA, PYRGUN NAZIELNY, ŁYCZKOWIEC DŁONIASTY, DYLĄŻ, CZOSNEK OKAZAŁY, ROZTOCZ TRUSKAWKOWIEC, KOSOGON, SKÓRZAK, ŚWISTAK ŻÓŁTOBRZUCHY, CZYŻ ZWYCZAJNY, BERNIKLA PÓŁNOCNA, PODSADKA, MURENA WSTĄŻKOWA, TRZMIEL CIEMNOPASY, ORLOSĘP, SZYP, SKRZYDLIK PAPROCIOWATY, KAPUCYNKA, PONIKŁO SUTKOWATE, PIEPRZ SZYPUŁKOWY, BYLICA DWULETNIA, PETREL MASKAREŃSKI, SKOCZ KRÓTKOCZUBY, ŻÓŁTOOK ZŁOTOPLAMY, TRASZKA MARMURKOWA, TRACZ BIELACZEK, WESEL, PUDU PÓŁNOCNY, TABKA, KOBIERNIK ARNOLDA, LYGODIUM PALMIASTE, ZIARNOPŁON, FULMAR, TENREK, JAŚMINOWIEC WONNY, BANIOPIEŃ LÜTKEGO, DRZEWIAK SZARY, ALGAZEL, ŚWISTAK, ASTER BALDASZKOWY, TRAGANEK PIASKOWY, NACHUR, DZIERZYK ANGOLSKI, JODŁA HISZPAŃSKA, STERNICZKA JAMAJSKA, PODGORZELEC, RAGI, ROSTOPAŚĆ, CENTURIA CZERWONA, MESZKA, UISTITI PIGMEJKA, HEBRA, POŚWIERKA, GRUBOSKÓRZEC MEKSYKAŃSKI, JEDWABNICA PLAMISTA, WAŁĘSAK BRAZYLIJSKI, MAŁPO-PIES, BOCZNOTRZONOWIEC, BOCHOLT, PAROZĄB RDZAWY, PARASOLNIK, NARCYZ NIEZRÓWNANY, NEKTARNIK, MUSTEL SIWY, OBROSTKA LETNIA, MOTELA, PODGRZYBEK, MOCHWIAN BŁOTNY, TUNBERGIA MYSORSKA, HIOFORBA, BOA CZARNOBRZUCHY, CZOSNEK ZWISŁY, SERDUSZKO, PTASZNIK METALICZNY, ŚWIERGOTKA OGNISTOBRZUCHA, KACYK, OLIWKA, ROŚLINIOWIEC, GÓRALEK ZAROŚLOWY, KOZIOŁ ŚNIEŻNY, PANCERNIK SZCZECINIASTY, SANSEWIERA, KOCZOWNICE, JABŁOŃ NIEDŹWIECKIEGO, SMACZLIWKA, DROBNIACZEK ŁUKOWATY, SZYMPANS, BAKŁAŻAN, RAJA PIASKOWA, ŻABA CZERWONOUCHA, ORLIK, MIODÓWKA, ROZSNUWACZ PLUJĄCY, PONIKŁO BULWIASTE, CZERNIDŁAK BŁYSZCZĄCY, SOSNA GIĘTKA, ZBÓJNIK, JEDLICA DOUGLASA, WOOLUNGAZAUR, KUSACZ KRESKOWANY, BYLICA POSPOLITA, ŻÓŁW BŁOTNY, TRZCINA HISZPAŃSKA, PRĄTEK, OWOCÓWKA ŚLIWKÓWECZKA, GŁOWA RODZINY, KORMORAN ŻAŁOBNY, ARGOWIA, TORFOWIEC WARNSTORFA, KRÓWKA, ORZESZNICA, KRUK, MISECZNICA, FAETON, DRZEWNICA GÓRSKA, BYSTRZYK DWUPRĘGI, BIEGUS MAŁY, ŻÓŁW ŻÓŁTOLICY, KOROŁAZ BIAŁOBREWY, BILBIL ZŁOTOLICY, SKOCZ GRZEBIENIASTY, SKOWRONEK, JĘZYK AUSTROAZJATYCKI, TUKOTUKO, ŻAGIEW ŻÓŁTAWA, SALAMANDRA WALTLA, CZOŁOCZUB PŁOWOBRZUCHY, JELEŃ, BARYŁKARZ BIELINIAK, PUCHACZYK MASKOWY, ZŁOTODESZCZ, OGOŃCZA AMERYKAŃSKA, KAWKA, KRWAWNIK WIĄZÓWKOWATY, NIEMIECKI KUC WIERZCHOWY, GEREZA SZATANKA, MERZYK GWIAZDKOWATY, DZWONNIK, JEŻOLIST ZWYCZAJNY, FILEMON MAŁY, PŁUCNICA ISLANDZKA, CZARNOGRZBIETKA, JEDWABNICZEK, CZAPLA GALAPAGOSKA, KRYPTOPS, ANDOKOLIBEREK, OGOŃCZA PEREŁKOWA, ZARAZA, MUSTEL, AMFIUMA TRÓJPALCZASTA, BAWÓŁ MINDORSKI, NORNICA, SIKA, JODŁA WONNA, CZUPRYNKA, CZYŻ, TĘPOROŚLA KRZEWINKOWA, TRZMIEL WRZOSOWISKOWY, PRZĘŚL DWUKŁOSOWA, SEPIA, KAMIENIUSZKA, DZIERZYK PURPUROWY, DROBNOUSTEK PASIASTY, ŻYCICA SZTYWNA, BENGALIK, ARISTOZUCH, MUNDŻAK INDYJSKI, CZAPLA SIWA, KUROPATWA, TORFOWIEC ZANURZONY, LOTOS, MLECZNIK, WIEWIÓRECZNIK SUDECKI, KOLCOSTERNIK KRESKOWANY, ZBOŻE, PIĘCIORNIK KRWISTY, TRAWA KANARYJSKA, SADZANKA CESARSKA, MIECZYK PIGMEJOWATY, ZWINNIK SREBRZYSTOPRĘGI, TĘCZOWNIK, LIŚCIOŁAZ ZŁOCISTY, SKORPENY, FREGATA, KUSACZ RDZAWOSKRZYDŁY, TANA, SEROCZEŃ, GRUSZA SYRYJSKA, SROKA, NEKTARYNKA MAŁA, SAJMIRI, STERLET, SINIACZEK PLAMISTY, POZIOMKA WIRGINIJSKA, LIKUALA, STEPNIARKA OCZKOWANA, DYPTAM, ŚWIECIK KONGIJSKI, IBIS, TASSIE, BŁYSZCZYK TĘCZOWY, BOOTHIA, RZEKOTKA MISTKOWA, KANIA, ORZEŁ, RAJA MOTYL, JĘZYK POLSKI, MOTYLEK CZARNOPRĘGI, LASONÓG. Ze względu na bar­dzo du­żą ilość róż­nych pa­su­ją­cych ha­seł z na­sze­go sło­wni­ka: - ogra­ni­czy­liśmy ich wy­świe­tla­nie do pier­wszych 300! nie pasuje? Szukaj po haśle Poniżej wpisz odga­dnię­te już li­te­ry - w miej­sce bra­ku­ją­cych li­ter, wpisz myśl­nik lub pod­kreśl­nik (czyli - lub _ ). Po wci­śnię­ciu przy­ci­sku "SZUKAJ HASŁA" wy­świe­tli­my wszys­tkie sło­wa, wy­ra­zy, wy­ra­że­nia i ha­sła pa­su­ją­ce do po­da­nych przez Cie­bie li­ter. Im wię­cej li­ter po­dasz, tym do­kła­dniej­sze bę­dzie wy­szu­ki­wa­nie. Je­że­li w dłu­gim wy­ra­zie po­dasz ma­łą ilość od­ga­dnię­tych li­ter, mo­żesz otrzy­mać ogro­mnie du­żą ilość pa­su­ją­cych wy­ni­ków! się nie zgadza? Szukaj dalej Poniżej wpisz opis po­da­ny w krzy­żów­ce dla ha­sła, któ­re­go nie mo­żesz od­gad­nąć. Po wci­śnię­ciu przy­ci­sku "SZUKAJ HASŁA" wy­świe­tli­my wszys­tkie sło­wa, wy­ra­zy, wy­ra­że­nia i ha­sła pa­su­ją­ce do po­da­nego przez Cie­bie opi­su. Postaraj się przepisać opis dokładnie tak jak w krzyżówce! Hasło do krzyżówek - podsumowanie Najlepiej pasującym hasłem do krzyżówki dla opisu: ptak z rodziny ziarnojadów; Eurazja, Ameryka Płn, jest: Hasło krzyżówkowe do opisu: PTAK Z RODZINY ZIARNOJADÓW; EURAZJA, AMERYKA PŁN to: HasłoOpis hasła w krzyżówce TRZNADELEK, ptak z rodziny ziarnojadów; Eurazja, Ameryka Płn (na 10 lit.) Definicje krzyżówkowe TRZNADELEK ptak z rodziny ziarnojadów; Eurazja, Ameryka Płn (na 10 lit.). Oprócz PTAK Z RODZINY ZIARNOJADÓW; EURAZJA, AMERYKA PŁN inni sprawdzali również: księga kościelna zawierająca spis zmarłych , cecha człowieka: to, że ktoś jest bardzo wyrazisty, niewybredny w mowie i zachowaniu, niemal wulgarny , instytucja o charakterze społeczno-kulturowym, w której organizowane są zajęcia tematyczne oraz o charakterze socjalizującym , film Milosza Formana , krąg osób znajomych, zaprzyjaźnionych ze sobą, często spędzających ze sobą czas , część zbroi rycerskiej , tytuł przywódcy partii politycznej, a także urzędnika administracyjnego w różnego typu organizacjach międzynarodowych, stowarzyszeniach, partiach politycznych, gremiach nieformalnych, itp , spółgłoska, podczas artykulacji której dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny , urzędnik zajmujący się sprawami imigrantów , jedna trzecia, część, która jest efektem dzielenia na trzy , część łuski nabojowej zapewniająca prawidłowe położenie naboju w komorze nabojowej i miejsce zahaczenia pazura wyciągu, ułatwiając usunięcie łuski z komory nabojowej po oddaniu strzału , Scilla litardierei - gatunek rośliny z rodziny szparagowatych ptak z rodziny kacyków - hasło do krzyżówkina 7 liter - szósta Y. Hasła . Szukaj; ptak z rodziny ziarnojadów: negrzyk: ptak z rodziny: tyrankowate: lelczyk: Poziomo 1] świata, jest dziełem Boga, 12] spisywane przez rocznikarza, 13] miasto z gotyckim zamkiem krzyżackim, 14] „królowa” francuskich rzek, 15] ukochana po zaręczynach, 19] mieszkaniec greckiej metropolii, 22] nakładana na śrubę, 24] największe miasto Birmy, 25] do holowania auta, 26] potrawa, danie, 28] pierwszy dzień Wielkiego Postu, 31] ...Boża, czyli talent, zdolności, 35] miasto we Francji z trzema uniwersytetami, 37] brak zaufania, zwątpienie, 39] kolekcja znaczków, monet, 40] ozdoba w kształcie stylizowanej róży, 41] imię autorki powieści „Nad Niemnem”, 42] kapitalik lub wersalik, 44] plutonowy po awansie, 45] agnostyk, 49] był nim Lot w stosunku do Abrahama, 51] osiedlił się w obcym kraju, 53] przyjęcie do organizacji, 54] zarośnięta wyspa rzeczna, 55] nabój bez pocisku, 56] postawność, splendor Pionowo 2] dawna moneta srebrna, 3] miasto polskiej piosenki, 4] zabronienie, 5] mocne włókno syntetyczne, 6] kojarzy się z miską soczewicy, 7] brytyjski harcerz, 8] miasto kojarzące się z telewizją „Trwam”, 9] broń do pasowania na rycerza, 10] najważniejsze święto chrześcijańskie, 11] tytuł honorowy kardynała, 16] potocznie o kłopocie, 17] wybawienie, wyratowanie, 18] krok wyżej w karierze, 19] narty wodne, 20] Stary Kontynent, 21] lekka łódź indiańska, 23] tysiąc kilogramów, 27] dawna danina na rzecz Kościoła, 29] nadanie statusu prawnego, 30] chroniony ptak z rodziny ziarnojadów, 32] nauczanie zasad religii chrześcijańskiej, 33] dawniej o teściowej, 34] dodatkowe obciążenie balonu, 35] pierworodny pierwszych rodziców, 36] jeden z rodzajów literackich, 38] Włochy dla autochtonów, 43] słona pustynia w Chile, 44] nabiałowe w sklepie spożywczym, 46] obfity plon (Mt9,37), 47] informacja, nowina, 48] domena moralisty, 49] biała lub palna, 50] bazar chłopski, 52] ...niewiniątek z rozkazu Heroda Jedna osoba otrzyma nagrodę tygodnia, a pozostali laureaci - nagrody książkowe. Na prawidłowe hasło krzyżówki z najciekawszym dokończeniem czekamy do 12 marca 2020 r. Prawidłowe hasło krzyżówki z dokończeniem wyślij SMS-em poprzedzonym słowem GOSC na numer 7168. Koszt wysłania jednej wiadomości wynosi 1,23 zł brutto. SMS nie może przekroczyć 160 znaków. ZOBACZ NAGRODĘ TYGODNIA Regulamin chroniony ptak zaroślowy z rzędu wróblowatych, oliwkowo-szara, owadożerna; Eurazja, środkowa Afryka (na 7 lit.) Zobacz też inne ha­sła do krzy­żó­wek po­do­bne kon­teks­to­wo do szu­ka­ne­go przez Cie­bie opisu: " PTAK ZAROŚLOWY Z RZĘDU WRÓBLOWATYCH, OWADOŻERNA, CHRONIONA ".
Ziarnojady, łuszczaki (Fringillidae) to rodzina ptaków z rzędu wróblowych. Rodzina ta liczy dziś 224 gatunki. W Polsce żyje około 15 gatunków z tej rodziny ptaków. Niektórzy autorzy wyodrębniają dwie zięby i jera do osobnej rodziny to zwykle niewielkie ptaki, mają okrągłą głowę, krótki i masywny dziób, silne nogi, skrzyła średniej długości. Zwykle występuje dymorfizm płciowy. Upierzenie dość zróżnicowane, przeważnie zielonkawe, żółte, czerwone. Na ogonie i na skrzydłach występuje wyraźny wzór. Dzioby łuszczaków są przystosowane do wyłuskiwania nasion. Są mocne, mają stożkowaty kształt, grube u nasady, czasem końce dzioba krzyżują się ze atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów, dzięki którym wyświetlisz gatunki z określonego kontynentu, o określonym statusie zagrożenia wyginięciem lub w oparciu jeszcze o inne kryteria. Nasz atlas zawiera karty opisów gatunków wraz ze zdjęciami. Kliknij na nazwę gatunkową lub miniaturę zdjęcia, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego (zwyczajna) PL Lęgowy sporadycznie Przelotny / przylatujący Skrajnie nielicznyAcanthis flammeaCzeczotka to skrajnie nieliczny u nas ptak lęgowy (około 200 par lęgowych), liczniejsza podczas przelotów. Ma czerwoną czapeczkę na czole. Po bokach i z wierzchu, a także na kuprze występuje ciemne tundrowa PL ZalatującyAcanthis hornemanniCzeczotka tundrowa, czeczotka polarna (Acanthis hornemanni) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów, wymieniany czasem jako podgatunek czeczotki. Ma od niej krótszy dziób, jaśniejsze upierzenie, ma jednolicie biały (zwyczajny) PL Lęgowy NielicznySpinus spinusCzyż to nieliczny u nas gatunek lęgowy, mniejszy od wróbla. Ma żółtawe upierzenie z ciemnym kreskowaniem z wierzchu i od spodu. U samca występuje czarna czapeczka. Na jego podbródku widnieje czarna (zwyczajna) PL Lęgowy NielicznyErythrina erythrinaDziwonia (Erythrina erythrina) to gatunek ptaka z rodziny łuszczaków. Samiec ma czerwoną głowę, pierś oraz kuper, brązowe skrzydła i ogon. Zamieszkuje otwarte tereny o podmokłym charakterze takie ja doliny (zwyczajny) PL Lęgowy LicznyChloris chlorisDzwoniec to pospolity w naszym kraju przedstawiciel łuszczaków. Samiec ma piękny, zielonkawy kolor. To częsty gość w naszych karmnikach. Ma krępą budowę ciała, dość dużą głowę, gruby i silny (zwyczajny) PL Lęgowy Średnio licznyPyrrhula pyrrhulaGil to piękny ptak z podrodziny łuszczaków o czerwonym lub beżowym upierzeniu części szyi i piersi. Jest w Polsce nielicznym ptakiem lęgowym. Głowa z wierzchu, skrzydła i ogon są czarne, jasna pręga na skrzydle, kuper i część brzucha (zwyczajny) PL Lęgowy Średnio licznyCoccothraustes coccothraustesGrubodziób to ptak z podrodziny łuszczaków z charakterystycznym, dużym, mocnym dziobem. Samiec ma kasztanowatą głowę, szary kark, brązowy wierzch ciała. Lotki metalicznie czarne, biała pręga na PL Przelotny / przylatującyFringilla montifringillaJer to ptak, który tworzy największe w Europie, wielomilionowe stada. W Polsce pojawia się licznie podczas przelotów. Jest podobny do zięby. Pierś i boki oraz fragmenty skrzydeł są pomarańczowe. Spód i kuper są białe.♂Krzyżodziób modrzewiowy PL ZalatującyLoxia leucopteraKrzyżodziób modrzewiowy (Loxia leucoptera) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Dymorfizm płciowy wyraźny. Charakterystyczne dla tego gatunku są dwie białe plamy na skrzydle u samca i sosnowy PL Lęgowy sporadycznie ZalatującyLoxia pytyopsittacusKrzyżodziób sosnowy (Loxia pytyopsittacus) to gatunek ptaka wróblowego z rodziny łuszczaków. Od krzyżodzioba świerkowego różni go masywniejsza sylwetka ciała, duża głowa, gruba świerkowy PL Lęgowy Bardzo nielicznyLoxia curvirostraKrzyżodziób świerkowy to ziarnojad z podrodziny łuszczaków o czerwonym upierzeniu u samca. Ma charakterystyczny dziób, zakończony krzyżowo. Odżywia się nasionami drzew (zwyczajny) PL Lęgowy Średnio licznySerinus serinusKulczyk (Serinus serinus) to gatunek niewielkiego ptaka z rodziny ziarnojadów. Jest to najmniejszy krajowy łuszczak. Samiec ma zielonożółty tył głowy, podobnie jak i grzbiet. Na tym tle znajdują się ciemne pasy. Skrzydła oraz ogon są PL ZalatującyPinicola enucleatorŁuskowiec (Pinicola enucleator) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów, jednego z największych gatunków tej rodziny. Samiec ma karminowe ubarwienie, grzbiet popielaty, skrzydła i ogon brunatne, na skrzydłach dwie białe (zwyczajna) PL Lęgowy Średnio licznyLinaria cannabinaMakolągwa to ptak z podrodziny łuszczaków, występujący w naszym kraju. Samiec ma charakterystyczną, czerwoną plamę na czole i piersi. U samicy nie ma barwy czerwonej, ma też lepiej zaznaczone (zwyczajny) PL Zalatujący wyjątkowoCarduelis citrinellaOsetnik (Serinus citrinella) to gatunek niewielkiego ptaka z rodziny ziarnojadów. Jest mniejszy od wróbla. Upierzenie w większości żółtozielone. Samiec ma żółty spód ciała oraz czoło. Kark i boki są szare, a grzbiet PL Przelotny / przylatującyLinaria flavirostrisRzepołuch (Linaria flavirostris) to gatunek ptaka z rodziny łuszczaków, podobny do makolągwy. Upierzenie o barwach ochronnych, ochrowożółte z brunatnym kreskowaniem, spód PL Lęgowy LicznyCarduelis carduelisSzczygieł to rodzimy ziarnojad, niezbyt liczny w naszym kraju, którego można spotkać najczęściej przy skupiskach ostu i łopianu. Charakterystyczna dla szczygła jest czerwona głowa w części przedniej. Wierzch głowy czarny, boki (zwyczajna) PL Lęgowy LicznyFringilla coelebsZięba to niewielki, liczny w Polsce ptak z podrodziny łuszczaków o pięknym upierzeniu. Na skrzydle znajdują się dwa charakterystyczne prążki w kolorze białym. Pierś jest różowa, brzuch biały. Afrokulczyk mozambijskiCrithagra mozambicaAfrokulczyk mozambijski (Crithagra mozambica) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie żółto-brązowawe z wierzchu, żółte od spodu. Nad okiem i czole żółte paskogłowyCrithagra gularisAfrokulczyk paskogłowy (Crithagra gularis) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie szarobrązowe, jaśniejsze od spodu. Nad okiem biały siarkowyCrithagra sulphurataAfrokulczyk siarkowy (Crithagra sulphurata) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie z wierzchu żółto-brązowe. Spód żółty. Nad okiem szeroka, żółta obsoletaCzarnodziobek (Rhodospiza obsoleta) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie beżowe z ciemnym kantarkiem, jaśniejszym spodem, ciemnych i różowych plamach na czarnobrodySpinus barbatusCzyż czarnobrody (Spinus barbatus) to gatunek ziarnojada o oliwkowo-żółto-czarnym upierzeniu. Na samca głowie czarna czapeczka, gardło ciemne. Skrzydłą oliwkowo-czarne. Samica ma bledsze upierzenie.♂Czyż czerwonySpinus cucullatusCzyż czerwony (Spinus cucullatus) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów. Samiec ma czarną głowę. Reszta upierzenia samca jest w zasadzie czerwona z czarnymi i białymi oraz pomarańczowymi elementami na kapturowySpinus magellanicusCzyż kapturowy (Spinus magellanicus) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie żółtawe, poza czarną głową (samiec) i częścią piór na skrzydłach.♂Czyż małySpinus psaltriaCzyż mały (Spinus psaltria) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów. Upierzenie z wierzchu samca brązowe, kark jaśniejszy, spód żółty. Głowa jest czarna z wierzchu. Na skrzydle białe obszary. Samica bardziej brązowa.♂♀Czyż złotawySpinus tristisCzyż złotawy (Spinus tristis) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie samca żółte, poza czarną czapeczka na głowie, skrzydłami i ogonem. Na skrzydłach biała przepaska. Samica ma bardziej stonowane żółtobrzuchySpinus xanthogastrusCzyż żółtobrzuchy (Spinus xanthogastrus) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów. Ubarwienie ciemne z wierzchu i jaskrawożółte od spodniej strony. Na skrzydle również widoczne żółte pole.♂Dziwonia dużaCarpodacus rubicillaDziwonia duża (Carpodacus rubicilla) to ptak z rodziny ziarnojadów. Samiec ma upierzenie czerwone, malinowe, pokryte białymi kropkami, co nadaje ptakowi niezwykły wygląd. Część wokół oka jest ciemniejsza.♂Dziwonia karmazynowaCarpodacus vinaceusDziwonia karmazynowa (Carpodacus vinaceus) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów. Samiec ma karmazynowe upierzenie z brązowawymi skrzydłami i ogonem. Nad okiem biało zabarwione piórka, tworzące jakby oszronioną różowobrewaCarpodacus rodochroaDziownia różowobrewa (Carpodacus rodochroa) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów. Samiec różowo-brązowy, z różową brwią policzkami i spodem. Samica brązowa z jaśniejszą brwią.♂Dziwonia syberyjskaCarpodacus roseusDziwonia syberyjska (Carpodacus roseus) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów. Ubarwienie samca różowo-czerwonawe z ciemnym kreskowaniem z wierzchu i jaśniejszym brzuchem. Samica ma brązowawo-różowe upierzenie.♂Dziwonia synajskaCarpodacus synoicusDziwonia synajska (Carpodacus synoicus) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów. Głowa, pierś i brzuch samca różowe. Reszta ma jasnobrązowy kolor. Ubarwienie samicy jest brązowawe.♂Dziwuszka czerwonoczelnaHaemorhous cassiniiDziwuszka czerwonoczelna (Haemorhous cassinii) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Samiec ma czerwony wierzch głowy, różowy odcień gardła. Wierzch brązowy, spód jaśniejszy. ♂Dziwuszka ogrodowaHaemorhous mexicanusDziwuszka ogrodowa (Haemorhous mexicanus) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Samiec ma różową głowę, gardło i pierś. Reszta brązowa, spód jaśniejszy z kreskowaniem.♂Dziwuszka purpurowaHaemorhous purpureusDziwuszka purpurowa, dziwonia purpurowa (Haemorhous purpureus) to gatunek ptaka z rodziny łuszczaków. Samiec ma czerwonawe, malinowe upierzenie. Spód białawy z czerwonymi kreskami. Policzki są ciemnogłowyRhodopechys sanguineusGilak ciemnogłowy (Rhodopechys sanguineus) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Ma dość duża głowę z czarnym ciemieniem, brązowym wierzchem i białym spodem. Lotki i sterówki oraz pokrywy ogonowe ciemnogłowaLeucosticte brandtiGóralka ciemnogłowa (Leucosticte brandti) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie brązowe z ciemniejszą głową w szacie godowej. Samiec i samica wyglądają syberyjskaLeucosticte arctoaGóralka syberyjska (Leucosticte arctoa) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie z wierzchu brązowe, głowa w części twarzowej szarawa. Na skrzydłach i spodzie różowy odcień, wyraźniejszy u białoskrzydłyHesperiphona vespertinaGrubodziób białoskrzydły (Hesperiphona vespertina) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie samca żółto-brązowawe. Brązowe są głowa i kark. Skrzydła czarno-białe, ogon czarnogrzbietyMycerobas melanozanthosGrubodziób czarnogrzbiety (Mycerobas melanozanthos) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Samiec ma czarny wierzch z białym rysunkiem na skrzydłach i żółty japońskiEophona personataGrubodziób japoński (Eophona personata) to ptak z rodziny ziarnojadów. Upierzenie szare poza czarnym wierzchem głowy, ogonem i częścią czarno-białych piór na skrzydłach. Dziób jest żółty, silnie żółtogłowaPsittirostra psittaceaHawajka żółtogłowa (Psittirostra psittacea) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie zielone poza żółtą głową. Spód blady. Dziób różowawy, zakrzywiony canariaKanarek (Serinus canaria) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów - przodek kanarka domowego. Występuje wiele odmian kanarka. Najbardziej popularne odmiany to: border, norwik, gloster, yorkshire, lizard. KrasnotekCallacanthis burtoniKrasnotek (Callacanthis burtoni) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów. Upierzenie brązowe z wierzchu, rudo-płowe od spodu. Głowa ciemna z czerwonawym obszarem wokół oczu i na czole u samca, żółtym u królewskiSerinus pusillusKulczyk królewski (Serinus pusillus) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie z wierzchu brązowe w ciemne kreski, które układają się w paski. Głowa ciemna z czerwonym diademem.♂Organka fioletowaEuphonia violaceaOrganka fioletowa (Euphonia violacea) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie samca granatowo-fioletowe poza żółtym spodem czołem. Upierzenie samicy zielonkawe z wierzchu, żółtawe od spodu.♂Organka kasztanowataEuphonia pectoralisOrganka kasztanowata (Euphonia pectoralis) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie samca granatowe poza brązowym spodem i żółtą plamą u nasady rudołbistaEuphonia anneaeOrganka rudołbista (Euphonia anneae) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie czarne z wierzchu. Na głowie ruda czapeczka. spód intensywnie żółty, kuper biały.♂Organka zielonkawaEuphonia gouldiOrganka zielonkawa (Euphonia gouldi) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie barwne, przypomina zmieszane farby olejne na kolorowej palecie. Na głowie żółta czapeczka u samca i brązowa u samicy.♂Organka żółtogardłaEuphonia hirundinaceaOrganka żółtogardła (Euphonia hirundinacea) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Upierzenie samca granatowe poza żółtym czołem i spodem. Upierzenie samicy z wierzchu oliwkowe, spód modrogrzbietaChlorophonia cyaneaTęczanka modrogrzbieta (Chlorophonia cyanea) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów. Głowa zielona z żółtawym czołem. Na szyi cienka, niebieska obroża. Grzbiet niebieski, skrzydła zielono-brązowe, spód złotobrewaChlorophonia callophrysTęczanka złotobrewa (Chlorophonia callophrys) to gatunek barwnego ptaka z rodziny ziarnojadów. Wierzch ciała, część głowy zielone. Spód jest żółty. Wierzch głowy żółtawy z niebiesko-fioletowawą plamą i obrożą na szyi.♂Zięba modraFringilla teydeaZięba modra (Fringilla teydea) to gatunek ptaka z rodziny łuszczaków. Samiec ma szaro-niebieskie upierzenie. Nad i pod okiem białe łuki. Nogi cieliste. Dziób szaroniebieski. Samica ma brązowe gatunkiszkarłatówka (Agraphospiza rubescens)hawajka sierpodzioba (Akialoa ellisiana)hawajka długodzioba (Akialoa lanaiensis)hawajka cienkodzioba (Akialoa obscura)hawajka samotna (Akialoa stejnegeri)gilak pustynny (Bucanetes githagineus)osetnik korsykański (Carduelis corsicana)dziwonia różowoczelna (Carpodacus davidianus)dziwonia białobrewa (Carpodacus dubius)dziwonia różowogardła (Carpodacus edwardsii)dziwonia tajwańska (Carpodacus formosanus)dziwonia różowolica (Carpodacus grandis)dziwonia różana (Carpodacus pulcherrimus)dziwonia czerwonogardła (Carpodacus puniceus)dziwonia czerwonawa (Carpodacus rhodochlamys)dziwonia jarzębata (Carpodacus roborowskii)dziwonia różowobrzucha (Carpodacus rodopeplus)dziwonia ciemnolica (Carpodacus rubicilloides)giluszek (Carpodacus sibiricus)dziwonia tybetańska (Carpodacus sillemi)dziwonia blada (Carpodacus stoliczkae)dziwonia rododendronowa (Carpodacus subhimachalus)dziwonia smugowana (Carpodacus thura)dziwonia czarnolica (Carpodacus trifasciatus)dziwonia chińska (Carpodacus verreauxii)dziwonia liliowa (Carpodacus waltoni)łuskówka (Chaunoproctus ferreorostris)hawajka kraterowa (Chloridops kona)dzwoniec ubogi (Chloris ambigua)dzwoniec czarnogłowy (Chloris monguilloti)dzwoniec chiński (Chloris sinica)dzwoniec himalajski (Chloris spinoides)hawajka żółtozielona (Chlorodrepanis flava)hawajka oliwkowa (Chlorodrepanis stejnegeri)hawajka zielona (Chlorodrepanis virens)tęczanka ciemnolica (Chlorophonia cyanocephala)tęczanka wspaniała (Chlorophonia elegantissima)tęczanka obrożna (Chlorophonia flavirostris)tęczanka śpiewna (Chlorophonia musica)tęczanka modrołbista (Chlorophonia occipitalis)tęczanka strojna (Chlorophonia pyrrhophrys)pstrokulczyk (Chrysocorythus estherae)hawajka palmowa (Ciridops anna)afrokulczyk białogardły (Crithagra albogularis)afrokulczyk smugowany (Crithagra ankoberensis)afrokulczyk żółtorzytny (Crithagra atrogularis)afrokulczyk sawannowy (Crithagra buchanani)afrokulczyk grubodzioby (Crithagra burtoni)afrokulczyk brunatny (Crithagra canicapilla)afrokulczyk czarnolicy (Crithagra capistrata)afrokulczyk maskowy (Crithagra citrinelloides)afrokulczyk żółtopierśny (Crithagra citrinipectus)afrokulczyk olbrzymi (Crithagra concolor)afrokulczyk tęgodzioby (Crithagra donaldsoni)afrokulczyk białobrzuchy (Crithagra dorsostriata)afrokulczyk żółtogardły (Crithagra flavigula)afrokulczyk żółtobrzuchy (Crithagra flaviventris)afrokulczyk diademowy (Crithagra frontalis)afrokulczyk ciemnolicy (Crithagra hyposticta)afrokulczyk papirusowy (Crithagra koliensis)afrokulczyk płowy (Crithagra leucoptera)afrokulczyk białorzytny (Crithagra leucopygia)afrokulczyk sędziwy (Crithagra melanochroa)afrokulczyk piaskowy (Crithagra menachensis)afrokulczyk czarnouchy (Crithagra mennelli)afrokulczyk białobrewy (Crithagra reichardi)afrokulczyk etiopski (Crithagra reichenowi)afrokulczyk arabski (Crithagra rothschildi)afrokulczyk zatokowy (Crithagra rufobrunnea)afrokulczyk leśny (Crithagra scotops)afrokulczyk wyżynny (Crithagra striatipectus)afrokulczyk kreskowany (Crithagra striolata)afrokulczyk natalski (Crithagra symonsi)afrokulczyk przylądkowy (Crithagra totta)afrokulczyk skromny (Crithagra tristriata)afrokulczyk obrożny (Crithagra xantholaema)afrokulczyk blady (Crithagra xanthopygia)hawajka cynobrowa (Drepanis coccinea)hawajka czarna (Drepanis funerea)hawajka żółtorzytna (Drepanis pacifica)hawajka hakodzioba (Dysmorodrepanis munroi)grubodziób chiński (Eophona migratoria)gilak mongolski (Eremopsaltria mongolica)organka zaroślowa (Euphonia affinis)organka złotoboczna (Euphonia cayennensis)organka stalowa (Euphonia chalybea)organka purpurowogłowa (Euphonia chlorotica)organka białolica (Euphonia chrysopasta)organka czarnoczelna (Euphonia concinna)organka gujańska (Euphonia finschi)organka rudorzytna (Euphonia fulvicrissa)organka żółtoczelna (Euphonia godmani)organka plamkogłowa (Euphonia imitans)organka jamajska (Euphonia jamaica)organka grubodzioba (Euphonia laniirostris)organka żółtołbista (Euphonia luteicapilla)organka oliwkowa (Euphonia mesochrysa)organka białorzytna (Euphonia minuta)organka szara (Euphonia plumbea)organka rdzawobrzucha (Euphonia rufiventris)organka złota (Euphonia saturata)organka żółtobrzucha (Euphonia trinitatis)organka złotoczelna (Euphonia xanthogaster)dziwonia szkarłatna (Haematospiza sipahi)hawajka leśna (Hemignathus affinis)hawajka czarnokantarowa (Hemignathus hanapepe)hawajka półżuchwowa (Hemignathus lucidus)hawajka pełzaczowata (Hemignathus wilsoni)grubodziób czarnogłowy (Hesperiphona abeillei)hawajka szkarłatna (Himatione fraithii)hawajka karminowa (Himatione sanguinea)góralka brunatna (Leucosticte nemoricola)góralka siwogłowa (Leucosticte tephrocotis)makolągwa szara (Linaria johannis)makolągwa szarogłowa (Linaria yemenensis)krasnodziób (Linurgus olivaceus)krzyżodziób karaibski (Loxia megaplaga)krzyżodziób szkocki (Loxia scotica)krzyżodziób wyżynny (Loxia sinesciuris)hawajka papużkowata (Loxioides bailleui)hawajka modrodzioba (Loxops caeruleirostris)hawajka pąsowa (Loxops coccineus)hawajka brązowawa (Loxops mana)hawajka ochrowa (Loxops ochraceus)hawajka rdzawa (Loxops wolstenholmei)hawajka mała (Magumma parva)hawajka czarnolica (Melamprosops phaeosoma)grubodziób obrożny (Mycerobas affinis)grubodziób żałobny (Mycerobas carnipes)grubodziób czarno-żółty (Mycerobas icterioides)hawajka szarawa (Oreomystis bairdi)hawajka czubata (Palmeria dolei)hawajka płomienna (Paroreomyza flammea)hawajka żółtogardła (Paroreomyza maculata)hawajka górska (Paroreomyza montana)himalajówka (Procarduelis nipalensis)hawajka papugodzioba (Pseudonestor xanthophrys)himalajczyk (Pyrrhoplectes epauletta)gil pomarańczowy (Pyrrhula aurantiaca)gil siwogłowy (Pyrrhula erythaca)gil płomienny (Pyrrhula erythrocephala)gil białouchy (Pyrrhula leucogenis)gil azorski (Pyrrhula murina)gil łuskogłowy (Pyrrhula nipalensis)hawajka żółtawa (Rhodacanthis flaviceps)hawajka złotogłowa (Rhodacanthis palmeri)złotopiórek somalijski (Rhynchostruthus louisae)złotopiórek arabski (Rhynchostruthus percivali)złotopiórek sokotrzański (Rhynchostruthus socotranus)kulczyk rdzawogrzbiety (Serinus alario)kulczyk siwoszyi (Serinus canicollis)kulczyk złotawy (Serinus flavivertex)kulczyk czarnogłowy (Serinus nigriceps)kulczyk syryjski (Serinus syriacus)czyż czarny (Spinus atratus)czyż czarnołbisty (Spinus atriceps)czyż grubodzioby (Spinus crassirostris)czyż antylski (Spinus dominicensis)czyż wspaniały (Spinus lawrencei)czyż czarnogardły (Spinus notatus)czyż oliwkowy (Spinus olivaceus)czyż sosnowy (Spinus pinus)czyż szafranowy (Spinus siemiradzkii)czyż andyjski (Spinus spinescens)czyż tybetański (Spinus thibetanus)czyż żółtorzytny (Spinus uropygialis)czyż żółtolicy (Spinus yarrellii)hawajka grubodzioba (Telespiza cantans)hawajka tęgodzioba (Telespiza ultima)hawajka ostrodzioba (Viridonia sagittirostris)Występowanie i środowiskoObszar występowania - prawie cały świat poza Indiami, Półwyspem Malajskim, Australią i Nową Zelandią. W tych rejonach niektóre gatunki były introdukowane. Zamieszkują tereny życia i zachowanieZwykle pięknie śpiewają. Trzymają się zazwyczaj w są otwarte, zbudowany z traw, mchu i innych roślin. W tropikach samica składa 2-4 jaja, w strefie umiarkowanej 5-7 jaj, które wysiaduje samica przez 12-14 dni. Pisklęta są gniazdownikami, pozostają w gnieździe przez 11-17 głównie nasiona, ale także i i zagrożeniaKrytycznie zagrożony wyginięciem jest tęgodziób, zagrożonych jest 5 gatunków, 3 gatunki są narażone na poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki zagrożenia wymarciem (wszystkie wymienione gatunki rodziny)Struktura zagrożenia wymarciem (wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)Struktura zagrożenia wymarciem PL(wszystkie wymienione polskie gatunki rodziny)Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij to jeden z najczęściej trzymanych ptaków w domach. Został sprowadzony do Europy w XVI przyrodyPoniższy kalendarz zawiera wszystkie gatunki, które nie znalazły się w opisie żadnego rodzaju. Każdy rodzaj zawiera niezależny kalendarz (zwyczajna): Możliwość obserwacji w Polsce czeczotki.●●●▸ ◂●●Czeczotka tundrowa: Okres obserwacji czeczotki tundrowej w Polsce.●●●●●●●●●●●●Czyż (zwyczajny): Możliwość obserwacji w Polsce czyża zwyczajnego. ◂▸ Dziwonia (zwyczajna): Przylot dziwonii do Polski. ●▸ Dziwonia (zwyczajna): Odloty dziwonii na zimowiska do Azji.●●●●●●●●●●●●Dzwoniec (zwyczajny): W naszym kraju w tym okresie można obserwować dzwońce. ●●● Dzwoniec (zwyczajny): Samice dzwońca składają w tym okresie jaja. ◂● Gil (zwyczajny): Trwa pierwszy okres lęgowy u gila. ●▸ Gil (zwyczajny): Trwa drugi okres lęgowy u gila. ◂●▸ Grubodziób (zwyczajny): Trwa okres lęgowy u grubodzioba.●●●●▸ ◂●●●Jer: W Polsce można zaobserwować jery. ●● ●● Jer: Okres przelotów jera. Wówczas występuje u nas dość licznie. ●●● Jer: Okres składania jaj przez samicę jera. ●●●●●●●● Krzyżodziób sosnowy: Okres rozrodu krzyżodzioba sosnowego. ●●●●●●●●●Krzyżodziób świerkowy: Można obserwować w Polsce migrujące krzyżodzioby świerkowe ●●● Krzyżodziób świerkowy: Można obserwować w środkowej Europie krzyżodzioby świerkowe przylatujące z północy.●▸ ◂Krzyżodziób świerkowy: Trwa pierwszy sezon lęgowy krzyżodzioba świerkowego. ●●▸ Krzyżodziób świerkowy: Trwa w przypadku dostatku nasion świerka drugi sezon lęgowy krzyżodzioba świerkowego. ◂● Kulczyk (zwyczajny): Kulczyk przystępuje do lęgów. ●● Kulczyk (zwyczajny): Kulczyk przylatuje do kraju. ●● Kulczyk (zwyczajny): Kulczyk odlatuje na zimowiska. ◂▸ Makolągwa (zwyczajna): Przylatują do nas makolągwy z południa i zachodu Europy. ◂● Makolągwa (zwyczajna): Trwa pierwszy okres lęgowy u makolągwy. ◂▸ Makolągwa (zwyczajna): Trwa drugi okres lęgowy u makolągwy. ◂▸ Makolągwa (zwyczajna): Z Polski odlatują makolągwy na zimowiska. ●● ●●● Rzepołuch: Przeloty rzepołucha przez Polskę. ◂▸ Szczygieł: Szczygły przylatują do Polski. ◂▸ Szczygieł: Trwa pierwszy sezon lęgowy u szczygła. ◂▸ Szczygieł: Trwa drugi sezon lęgowy u szczygła. ◂▸ Szczygieł: Szczygły odlatują na południe. ◂▸ Zięba (zwyczajna): Trwa przylot do kraju tych zięb, które u nas nie zimowały. W pierwszej kolejności przylatują samce. ◂▸ Zięba (zwyczajna): Trwa pierwszy okres lęgowy zięby. ◂▸ Zięba (zwyczajna): Trwa drugi okres lęgowy zięby. ◂▸ Zięba (zwyczajna): Odlatuje część zięb na zachód lub południe tylko bieżące wydarzeniaOznaczeniaPoniżej przedstawiamy opis zastosowanych oznaczeń w Polsce PL - gatunek zaobserwowany w Polsce w stanie dzikim po 1950 r. PL - wtórnie - gatunek introdukowany w Polsce rozmyślnie lub przypadkowo, tworzący stałe populacje. PL - obserwacje dawne - gatunek obserwowany ostatnio w Polsce w latach 1801-1950. PL - hodowla - gatunek liczba oznacza liczbę zwykle szacowaną samców lub par lęgowych obserwowanych w Polsce w ciągu roku (dotyczy gatunków lęgowych w Polsce). Bardzo liczny - 3 000 001 - 30 000 000 Liczny - 300 001 - 3 000 000 Średnio liczny - 30 001 - 300 000 Nieliczny - 3001 - 30 000 Bardzo nieliczny - 301 - 3 000 Skrajnie nieliczny - 1 - 300StatusLęgowy - gniazduje regularnie na dyżym obszarze kraju. Lęgowy sporadycznie - gniazduje sporadycznie w kraju lub tylko lokalnie. Przelotny/przylatujący - gatunek regularnie stacjonuje w kraju podczas swoich przelotów lub przylatuje na zimowiska. Zalatujący - gatunek pojawiający się w Polsce nieregularnie. Zalatujący wyjątkowo - gatunek pojawiający się wyjątkowo w kraju (poniżej 5 obserwacji). ! - gatunek ujęty w Załączniku i Dyrektywie Ptasiej (2009/147/WE z 30-11-2009 w sprawie ochrony dzikiego ptactwa), wskazującej na gatunki podlegające wraz z siedliskami szczególnej całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 Paweł, Kuziemko Marek - Kompletna lista ptaków świata, Wydział Biologii : Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego 2019 online na żywoW Internecie jest wiele stron z możliwością podglądania ptaków na żywo online, za pośrednictwem kamer. Najczęściej podgląda się ptaki w ich gniazdach oraz przy ptak znosi najwięcej jaj?Wszystkie ptaki znoszą jaja i wysiadują je, aby zachować ciągłość gatunku. Które ptaki znoszą ich najwięcej? Czy są to nasze zwykłe kury domowe, czy też inne ptaki?Ile jest ptaków na świecie?Czy ptaków jest więcej niż ludzi na świecie? Ile jest gatunków ptaków na świecie a ile w Polsce? Które gatunki są najliczniejsze, a które rzadkie?Największe gniazda ptakówJak duże może być gniazdo ptaka? Jakie ptaki są rekordzistami pod tym względem? Oto krótki przegląd rekordzistów wśród ptasich budowniczych gniazd na świecie i w dokarmiać ptaki?Czym i jak mądrze dokarmiać ptaki, aby im nie zaszkodzić?Najmniejsze ptaki na świecieJaki jest najmniejszy ptak na świecie? Jaki polski ptak jest najmniejszy?Największe ptaki na świecieJaki ptak jest największy na świecie, a jaki w Polsce? Jakie gatunki są najcięższe, które mają największą rozpiętość skrzydeł i które są najwyższe?© 2014-01-07, RODZ-189Data aktualizacji artykułu: 2021-09-30 Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu.
przeźroczysta, mocna tkanina z wełny, bawełny lub jedwabiu o nieregularnie pomarszczonej fakturze. niewielka wysepka na rzece lub jeziorze porośnięta trawami, krzewami lub drzewami. drzewo wysokie do 20 m, lasy liściaste, odmiany ozdobne sadzone w parkach, drewno bardzo twarde. półprodukt, półfabrykat hutniczy w postaci bloku ze stali Jer, zięba jer (Fringilla montifringilla), ptak z rodziny ziarnojadów, podrodziny łuszczaków, krewny zięby. Występuje w Eurazji, w pasie od Skandynawii do Kamczatki. Ciało o długości ok. 17 cm, długość skrzydła ok. 9 cm. Występuje dymorfizm płciowy: samiec ma głowę, kark i plecy czarne, kuper biały, skrzydła i ogon ciemnopopielate, na skrzydłach 3 pręgi, przód szyi cytrynowopomarańczowy, reszta spodu biała. Samica ma głowę i wierzch ciała brunatne, przód szyi i pierś z bladym cynamonowym nalotem. Jer zamieszkuje różne lasy, w okresie jesienno-zimowym w stadach. Żywi się owadami i innymi bezkręgowcami, w okresie jesienno-zimowym nasionami chwastów. Wyprowadza jeden lęg w roku, znosi 5–7 jaj. W Polsce jest liczny w czasie przelotów, w zachodniej części kraju również zimuje. Jest chroniony. Powiązane hasła .
  • 08zxirf0le.pages.dev/301
  • 08zxirf0le.pages.dev/718
  • 08zxirf0le.pages.dev/194
  • 08zxirf0le.pages.dev/323
  • 08zxirf0le.pages.dev/590
  • 08zxirf0le.pages.dev/260
  • 08zxirf0le.pages.dev/225
  • 08zxirf0le.pages.dev/961
  • 08zxirf0le.pages.dev/898
  • 08zxirf0le.pages.dev/208
  • 08zxirf0le.pages.dev/986
  • 08zxirf0le.pages.dev/375
  • 08zxirf0le.pages.dev/949
  • 08zxirf0le.pages.dev/541
  • 08zxirf0le.pages.dev/192
  • chroniony ptak z rodziny ziarnojadów